۱۳۸۹ آذر ۳, چهارشنبه

ايران و نگراني از حمله به تاسيسات هسته‌اي

بزرگترين و گسترده ترين رزمايش قرارگاه پدافند هوايي خاتم الانبيا متعلق به ارتش ايران با عنوان مدافعان آسمان ولايت 3 به مدت پنج روز برگزار شد.
به گفته امير حميد ارژنگي سخنگوي رزمايش نيروهاي سپاه پاسداران، نيروي انتظامي و بسيج هم در اين مانور شركت داشتند. در اين مانور براي نخستين بار كل ايران و در طول 7 هزار كيلومتر از خطوط مرزي تحت پوشش قرار گرفت.
هدف اصلي از اين اقدام شناسايي مسيرهاي احتمالي ورود هواپيماهاي مهاجم و موشك هاي كروز بود. نگراني از حمله به تاسيسات هسته اي ايران و نحوه مقابله با آن علت اصلي برگزاري اين مانور بود.
آزمايش سيستم هاي جديد موشك هاي ضد هواپيما و ضد موشك و مقابله با حملات هوايي در صورت از كار افتادن سيستم هاي ارتباطي و راداري در نتيجه جنگ الكترونيك از جمله محورهاي ولايت 3 بود.
اما اين مانور چرا برگزار شد؟ هدف اول دفاع از برنامه هسته اي ايران است. برنامه اي كه برخي مانند اسراييل اصرار دارند كه تنها با حمله نظامي متوقف مي شود .
آمريكايي ها هم اين گزينه را روي ميز مي بينند. در گذشته ايران با آزمايش هاي موشكي متعدد و متنوع بيشتر از خود چنگ و دندان دفاعي نشان مي داد كه توانايي وارد كردن ضربات جدي را دارد.
خودداري روسيه از تحويل موشك هاي دفاع هوايي اس 300 به برنامه ايران براي حفاظت از تاسيسات هسته اي اش ضربه بزرگي وارد كرد. ضربه اي نظامي و شايد بيشتر از آن رواني.
سخنگويان جمهوري اسلامي هم با لحن ديپلماتيك از بازدارنده بودن آنها سخن مي گفتند. اما اين بار مانور پدافندي با نگراني از حمله به تاسيسات هسته اي و مهم ايران برگزار شد.
حملاتي كه در طول سي سال گذشته به تاسيسات اتمي چند كشور خاورميانه اتفاق افتاده مقامات ايران را نگران كرده است هر چند اين موارد مي توانسته براي آنها حاوي درسهايي هم بوده باشد.
تضميني هم وجود ندارد كه حمله احتمالي بتواند تاسيسات هسته اي ايران را بكلي نابود كند.
باراك سينير از موسسه مطالعات دفاعي RUSI در لندن در اين باره به بي بي سي فارسي گفت: "اگر ايراني ها چنين مانوري در سراسر كشورشان براي حفاظت از تاسيسات خود برگزار كرده اند قطعا از ماجراي حمله اسراييل به راكتور عراق در سال 1981 درس گرفته اند. آن تاسيسات روي زمين قرار داشت. در مورد ايران، تعداد زيادي از اماكن گمراه كننده و بدلي ساخته شده تا مهاجمان دچار سردرگمي شوند. اين اماكن عامل نگراني جدي هستند چون اسراييلي ها به شدت اصرار دارند كه حمله انجام شود و اگر حمله به جاي زدن اماكن واقعي هسته اي به اماكن بدلي صورت گيرد كل اقدام يك شكست از آب در خواهد آمد."
حملاتي كه در طول سي سال گذشته به تاسيسات اتمي چند كشور خاورميانه اتفاق افتاده، مقامات ايران را نگران كرده است؛ هر چند اين موارد مي توانسته براي آنها حاوي درسهايي هم بوده باشد.
اگر تحريم هاي روز افزون تسليحاتي و تكنولوژيك سي سال گذشته عليه ايران را در نظر بگيريم، روزآمدي سيستم هاي هوايي و پدافندي ايران در عمل چگونه است؟
آقاي سينير در اين باره معتقد است: "نخست آنكه ناظران غربي متقاعد نشده اند كه سيستم دفاع هوايي ايران كارآمد و يا به شكل خاصي پيشرفته باشد. اما صرفنظر از ادعاهايي كه ايراني ها مي كنند، آنها تجهيزات فرماندهي و كنترل هوايي جديدي دارند، سيستم برد متوسط موشك ضدهوايي هم توليد كرده اند كه مرصاد نام دارد. مدل هاي توليد داخل از موشك هاي روسي را هم دارند كه مدعي اند موفق عمل مي كنند. موشك هاي دوش پرتاب ضدهوايي هم دارند اما ما نمي دانيم كه اين سيستمها چقدر در عمل موفق و كارآمد خواهند بود."
خودداري روسيه از تحويل موشك هاي دفاع هوايي اس 300 به برنامه ايران براي حفاظت از تاسيسات هسته اي اش ضربه بزرگي وارد كرد. ضربه اي نظامي و شايد بيشتر از آن رواني.
اما ايران در سالهاي اخير و قبل از اعمال تحريم تسليحاتي آمريكا و شوراي امنيت اقداماتي براي تقويت سيستم هاي ضد هوايي خود انجام داده مانند خريد و توليد توپ هاي ضد هوايي .
در نهايت اما فراموش نبايد كرد كه ايران به قول معروف در زمين خودش بازي مي كند و اين نكته امتيازاتي دارد. طرف مهاجم با آنكه از مزيت غافلگيري برخوردار است اما بخاطر احتمال بروز اشتباهات انساني و فني در جريان حمله آسيب پذير است.
شكست عمليات آمريكايي ها براي آزاد كردن ديپلمات هايش در ايران كه به ماجراي طبس معروف شد يكمثال تاريخي است. از آن طرف هم، اگر غافلگيري موفقيت آميز باشد، نتيجه معمولا براي طرف مهاجم رضايت بخش است.
مثل حمله سال 1981 اسرائيل به رآكتور اوسيراك در عراق. فعلا ايران با افزايش توان ديده باني اش تمام تلاش خود را صرف اين كرده كه غافلگير نشود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر