۱۳۹۰ خرداد ۹, دوشنبه

تهران قطع تماس با اينترنت بين المللي را تدارك مي بيند

وال استريت جرنال زير عنوان "عهد ايران به قطع اينترنت" مي نويسد ايران به سوي نوع سلطه جويانه و جديدي از سانسور گام بر مي دارد: اينترنت به اصطلاح ملي كه مي تواند عملا ارتباط اينترنتي ايران را با بقيه جهان قطع كند.

ناظران سياست ها و خط مشي هاي ايران درداخل و خارج مي گويند كادر رهبري ايران اين پروژه را راهي براي پايان دادن به اقدامات مربوط به كنترل بر اينترنت مي بيند.

ايران كه هم اينك نيز در مورد سانسورهاي اينرنتي جزو پيشتازترين كشورهاست، در عين حال اينترنت ملي را به عنوان ابزاري جلوه مي دهد كه مي تواند ضمن صرفه جوئي در هزينه براي مصرف كنندگان، معيارهاي اخلاقي اسلامي را نيز محافظت و تقويت كند.

رضا باقري اصل مدير بنياد تحقيقاتي وزارت ارتباطات در فوريه گذشته، همزمان با گسترش سريع تظاهرات طرفدراران دمكراسي در خاورميانه و شمال آفريقا، به يك خبرگزاري در ايران گفته بود بزودي ۶۰ درصد خانوارها و كسب و كارها به شبكه جديد اينترنت داخلي وصل مي شوند، و اين شبكه ظرف دوسال تمامي كشور را در بر خواهد گرفت.

بنظر مي رسد اين حركت غيرعادي بخشي ازتلاشي گسترده تر براي مقابله با آنچه كه رژيم اكنون آن را تهديدي عمده تلقي مي كند باشد: هجوم اينترنتي ايده ها، فرهنگ، و نفوذ غربي عمدتا نشأت گرفته از آمريكا.

آيت الله علي خامنه اي رهبر ارشد [ولي فقيه] و ديگرمقامات ارشد، در سخنراني هاي اخيراين روياروئي در حال ظهور را "جنگ نرم" توصيف كرده اند.

روز جمعه در مطبوعات محلي گزارش هائي منتشر شد مبني بر اينكه ايران همچنين مصمم است در چند ماه آينده سيستم كاربري كامپيوتري خاص خود را جايگزين سيستم هاي ويندوز مايكروسافت كند. خبر چنين اقدامي، كه تائيد مستقلانه آن ممكن نبوده است، به رضا تقي پور وزير ارتباطات نسبت داده مي شود.

اينترنت ملي ايران، به گزارش يك خبرگزاري دولتي در نقل قولي ازعلي آقامحمدي مسئول امور اقتصادي "شبكه اي واقعا حلال براي مسلمانان خواهد بود كه اخلاقيات و معنويات را هدف مي گيرد".

به گفته آقاي آقا محمدي اين شبكه جديد نخست در كنار اينترنت معمولي كار خواهد كرد و دسترسي بانك ها، وزارتخانه ها و شركت هاي بزرگ به اينترنت معمولي ادامه مي يابد. با اينحال او مي گويد نهايتا و در غايت شبكه داخلي اينترنت در ايران ، و ديگر كشورهاي اسلامي، جايگزين شبكه جهاني اينترنت مي شود.

 در اين زمينه موانعي بسيار وجود دارد. حتي براي كشوري كه از نظر اقتصادي به سبب تحريم هاي غرب منزوي شده است، اينترنت يك ابزار مهم تجاري است. محدوديت در دسترسي مي تواند به ايجاد مانع در سرمايه گذاري از روسيه، چين و ديگر طرفهاي تجاري منجر شود. بعلاوه مسئله داشتن تخصص و برخورداري از توانائي لازم براي به راه انداختن جستجوگرها و سايت هائي ايراني نظير گوگل نيز مطرح است.

فعلا شماري اندك تصور مي كنند ايران بتواند ارتباط خود را با اينترنت بين المللي كاملا قطع كند. اما ايران مي تواند سراغ سيستم اينترنتي مضاعفي برود كه در چند كشور داراي رژيم هائي سركوبگر رايج است.

ميانمار [برمه] دراكتبر گذشته اعلام كرده است كه ارتباطات اينترنتي عمومي از طريق سيستمي جداگانه و تحت كنترل و نظارت يك شركت جديد دولتي برقرار خواهد شد- سيستمي كه عملا دسترسي را فقط به موارد مورد نظر رژيم محدود مي كند.

كوبا نيزسيستمي معادل سيستم هاي مضاعف دارد، كه يكي ارتباط با جهان خارج را براي توريست ها و مقامات دولتي فراهم مي كند و ديگري، سيستمي بسته و تحت كنترل است كه به عموم صرفا امكان يك دسترسي محدود را مي دهد.

كره شمالي هم گام هاي مقدماتي در ورود به دنياي اينترنت را از طريق سيستم مضاعفي برمي دارد، كه البته بسيار ابتدائي تر و براي جمعيتي كمتر است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر