الهه روانشاد - ناصر حجازی، دروازه‌بان سابق تیم ملی و یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران در بیمارستان کسری در تهران بستری است.
ناصرحجازی همیشه به باشگاه محبوبش استقلال وفادار ماند و روز پنجشنبه هنگام تماشای بازی استقلال در لیگ برتر ، بدلیل وخامت حالش به حالت از هوش رفت.
حبیب‌روشن‌زاده ، کارشناس ورزشی پرسابقه ، که سال‌ها کار و فعالیت ِ ناصر حجازی را دنبال کرده است در گفت و گو با رادیو فردا از او می‌گوید.
حبیب روشن‌زاده: ناصر حجازی در سن ۱۷ سالگی وارد باشگاه نادر شد. یکی از کسانی که خیلی حق دارد بر گردن ناصر حجازی، یک مربی اهل یوگسلاوی بود به نام رایکف که اصلا بر گردن فوتبال ایران خیلی حق دارد.
آقای رایکوف به ایران آمده و کشف استعداد‌ها را بر عهده گرفته بود و تیم جوانان را رهبری می‌کرد. او ناصر حجازی را در سن ۱۷ سالگی برای تیم ملی نوجوانان ایران انتخاب کرد .
جالب است بدانید ناصر حجازی بیشتر بسکتبال بازی می‌کرد و بعد به فوتبال آمد. او به باشگاه تاج منتقل شد و بعد هم به تیم ملی جوانان و سپس تیم ملی و نردبان ترقی را طی کرد. البته ثابت قدم هم بود در باشگاهش یعنی سالیان سال در باشگاه تاج آن زمان که اکنون نامش استقلال است ماند.
آقای روشن‌زاده! ظاهرا ناصر حجازی در پست‌های بسیار متفاوتی انجام وظیفه کرده از دروازهبانی گرفته تا مربی‌گری و حتی نامزد ریاست جمهوری هم بوده است. در این باره بیشتر توضیح دهید.
بله، آقای حجازی در پست‌های مختلف به عنوان بازیکن تیم ملی نوجوانان، بازیکن تیم ملی ایران، مربی تیم استقلال و سرمربی تیم استقلال فعالیت کرده و خیلی بازیکن منضبطی بود.
یک بار هم برای انتخابات ریاست جمهوری خودش را کاندیدا کرد، به خاطر محبوبیتی که بین مردم ایران داشت. من می‌توانم بگویم محبوب‌ترین دروازه‌بان تیم ملی ایران بود و به همین خاطر خود را کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری کرده بود. البته طبیعی است شورای نگهبان یک آدم رک گو و منتقد را رد می‌کند، چون همیشه ناصر حجازی به وضعیت موجود انتقاد می‌کرد.
او به نظم و انضباط خیلی توجه داشت. من خاطره‌ای دارم از ناصر حجازی در زمینه منضبط بودن و حرف شنوی داشتن از مربی. در جام جهانی ۱۹۷۸ بعد از اینکه ما با اسکاتلند بازی کردیم و آن بازی مساوی یک بر یک شد، دروزاه‌بان اسکاتلند پیراهن حجازی را می‌خواست چون او همیشه پیراهن‌های خیلی شیک می‌پوشید، او بهترین و گران‌ترین پیراهن‌ها را می‌پوشید. حجازی اول از حشمت مهاجرانی، سرمربی تیم ملی، اجازه گرفت و وقتی او اجازه داد لباس‌ها را عوض کردند. یعنی ناصر حجازی تا این حد مقید بود وگرنه چیز بدیهی است که بازیکنان با هم لباسشان را عوض کنند اما او اجازه گرفت. در مورد مربی گیری هم همین طور بود و هر وقت بالای سر تیمی قرار می‌گرفت به انضباط تیمی خیلی توجه داشت.
این بازیکن چند سال بعد از انقلاب سختی زیاد کشید. به هند رفت و مدت‌ها در هند بود. بعد به بنگلادش رفت، در آنجا او را نمی‌شناختند و دنبال کار می‌گشت، عکس‌های خودش را برد نشان داد به مسئول باشگاه محمدان بنگلادش اما او باور نمی‌کرد حجازی دروازه‌بان تیم ملی ایران باشد و مسئله را به فدراسیون فوتبال بنگلادش بردند تا بالاخره فهمیدند و ناصر حجازی را استخدام کردند به عنوان سرمربی تیم محمدان و آن تیم را چندین بار به مقام قهرمانی بنگلادش رساند.
آقای روشن‌زاده! فدراسیون بین الملل تاریخ و آمار فوتبال، حجازی را دومین دروازه‌بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از یک دروازه‌بان عربستانی معرفی کرده است.
بله، کنفدراسیون فوتبال آسیا هر از گاهی یکی از بهترین بازیکنان قرن را انتخاب می‌کند و ناصر حجازی جزو دروازه‌بانانی است که در فهرست بهترین دروازه بانان قرن بیستم نفر دوم است و این عنوان بزرگ و پر افتخاری است برای این دروازه‌بان با استعداد.
او به حق یکی از بهترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال بود، خیلی تمیز لباس می‌پوشید و به نظافت اهمیت می‌داد. زمانی که حجازی مربی بود، صبح‌ها اول به چشم‌های بازیکنان نگاه می‌کرد، اگر بازیکنی چشمش قرمز بود او را کنار می‌گذاشت و می‌گفت دیشب خوب نخوابیدی یا غذای خوب نخوردی، چشمت قرمز است. یعنی تا این حد به وضعیت بازیکنان توجه داشت.
ما در طول تاریخ فوتبالمان کسی مانند ناصر حجازی دروازهبانی با این خصوصیات نداشتیم. ضمن اینکه او آدم بسیار رک گویی بود و انتقاد می‌کرد. در همین چند روز اخیر اگر به سایت ناصر حجازی رفته باشید انتقادات زیادی از دولت و وضعیت معیشت مردم و گرانی کرده بود و همیشه می‌گفت من زیر بار حرف زور نمی‌روم.
ناصرحجازی همیشه به باشگاه محبوبش استقلال وفادار ماند و روز پنجشنبه هنگام تماشای بازی استقلال در لیگ برتر ، بدلیل وخامت حالش به حالت از هوش رفت.
حبیب‌روشن‌زاده ، کارشناس ورزشی پرسابقه ، که سال‌ها کار و فعالیت ِ ناصر حجازی را دنبال کرده است در گفت و گو با رادیو فردا از او می‌گوید.
| advertisement@gooya.com | |
حبیب روشن‌زاده: ناصر حجازی در سن ۱۷ سالگی وارد باشگاه نادر شد. یکی از کسانی که خیلی حق دارد بر گردن ناصر حجازی، یک مربی اهل یوگسلاوی بود به نام رایکف که اصلا بر گردن فوتبال ایران خیلی حق دارد.
آقای رایکوف به ایران آمده و کشف استعداد‌ها را بر عهده گرفته بود و تیم جوانان را رهبری می‌کرد. او ناصر حجازی را در سن ۱۷ سالگی برای تیم ملی نوجوانان ایران انتخاب کرد .
جالب است بدانید ناصر حجازی بیشتر بسکتبال بازی می‌کرد و بعد به فوتبال آمد. او به باشگاه تاج منتقل شد و بعد هم به تیم ملی جوانان و سپس تیم ملی و نردبان ترقی را طی کرد. البته ثابت قدم هم بود در باشگاهش یعنی سالیان سال در باشگاه تاج آن زمان که اکنون نامش استقلال است ماند.
آقای روشن‌زاده! ظاهرا ناصر حجازی در پست‌های بسیار متفاوتی انجام وظیفه کرده از دروازهبانی گرفته تا مربی‌گری و حتی نامزد ریاست جمهوری هم بوده است. در این باره بیشتر توضیح دهید.
بله، آقای حجازی در پست‌های مختلف به عنوان بازیکن تیم ملی نوجوانان، بازیکن تیم ملی ایران، مربی تیم استقلال و سرمربی تیم استقلال فعالیت کرده و خیلی بازیکن منضبطی بود.
یک بار هم برای انتخابات ریاست جمهوری خودش را کاندیدا کرد، به خاطر محبوبیتی که بین مردم ایران داشت. من می‌توانم بگویم محبوب‌ترین دروازه‌بان تیم ملی ایران بود و به همین خاطر خود را کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری کرده بود. البته طبیعی است شورای نگهبان یک آدم رک گو و منتقد را رد می‌کند، چون همیشه ناصر حجازی به وضعیت موجود انتقاد می‌کرد.
او به نظم و انضباط خیلی توجه داشت. من خاطره‌ای دارم از ناصر حجازی در زمینه منضبط بودن و حرف شنوی داشتن از مربی. در جام جهانی ۱۹۷۸ بعد از اینکه ما با اسکاتلند بازی کردیم و آن بازی مساوی یک بر یک شد، دروزاه‌بان اسکاتلند پیراهن حجازی را می‌خواست چون او همیشه پیراهن‌های خیلی شیک می‌پوشید، او بهترین و گران‌ترین پیراهن‌ها را می‌پوشید. حجازی اول از حشمت مهاجرانی، سرمربی تیم ملی، اجازه گرفت و وقتی او اجازه داد لباس‌ها را عوض کردند. یعنی ناصر حجازی تا این حد مقید بود وگرنه چیز بدیهی است که بازیکنان با هم لباسشان را عوض کنند اما او اجازه گرفت. در مورد مربی گیری هم همین طور بود و هر وقت بالای سر تیمی قرار می‌گرفت به انضباط تیمی خیلی توجه داشت.
این بازیکن چند سال بعد از انقلاب سختی زیاد کشید. به هند رفت و مدت‌ها در هند بود. بعد به بنگلادش رفت، در آنجا او را نمی‌شناختند و دنبال کار می‌گشت، عکس‌های خودش را برد نشان داد به مسئول باشگاه محمدان بنگلادش اما او باور نمی‌کرد حجازی دروازه‌بان تیم ملی ایران باشد و مسئله را به فدراسیون فوتبال بنگلادش بردند تا بالاخره فهمیدند و ناصر حجازی را استخدام کردند به عنوان سرمربی تیم محمدان و آن تیم را چندین بار به مقام قهرمانی بنگلادش رساند.
آقای روشن‌زاده! فدراسیون بین الملل تاریخ و آمار فوتبال، حجازی را دومین دروازه‌بان برتر قرن بیستم قاره آسیا پس از یک دروازه‌بان عربستانی معرفی کرده است.
بله، کنفدراسیون فوتبال آسیا هر از گاهی یکی از بهترین بازیکنان قرن را انتخاب می‌کند و ناصر حجازی جزو دروازه‌بانانی است که در فهرست بهترین دروازه بانان قرن بیستم نفر دوم است و این عنوان بزرگ و پر افتخاری است برای این دروازه‌بان با استعداد.
او به حق یکی از بهترین دروازه‌بانان تاریخ فوتبال بود، خیلی تمیز لباس می‌پوشید و به نظافت اهمیت می‌داد. زمانی که حجازی مربی بود، صبح‌ها اول به چشم‌های بازیکنان نگاه می‌کرد، اگر بازیکنی چشمش قرمز بود او را کنار می‌گذاشت و می‌گفت دیشب خوب نخوابیدی یا غذای خوب نخوردی، چشمت قرمز است. یعنی تا این حد به وضعیت بازیکنان توجه داشت.
ما در طول تاریخ فوتبالمان کسی مانند ناصر حجازی دروازهبانی با این خصوصیات نداشتیم. ضمن اینکه او آدم بسیار رک گویی بود و انتقاد می‌کرد. در همین چند روز اخیر اگر به سایت ناصر حجازی رفته باشید انتقادات زیادی از دولت و وضعیت معیشت مردم و گرانی کرده بود و همیشه می‌گفت من زیر بار حرف زور نمی‌روم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر