مشارکت مشروط و متناقض

میهن ـ نقد و نظر: یادداشت «میم ـ پیوند» از خوانندگان میهن درباره تازه ترین بیانیه شورای هماهنگی راه سبز امید: طی روزهای گذشته بیانیه­ای از سوی شورای هماهنگی راه سبز امید پیرامون شرایط شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی که قرار است در سال جاری برگزار گردد، منتشر گردید. در این بیانیه سه گزینه مشارکت بی قید و شرط ، عدم مشارکت و مشارکت مشروط به شرط رعایت بدون تنازل قانون اساسی مطرح و ظاهرا به نظرخواهی گذاشته شده است. آن­چه که از لابلای سطور این بیانیه قابل استنتاج به نظر می آید این است که گرایش اصلی تهیه­کنندگان به سمت مشارکت مشروط به اجرای بدون قید و شرط قانون اساسی جمهوری اسلامی قرار دارد. بر این اساس اشاره به چند نکته و یادآوری برخی نکات ضروری نمود که در زیر به آن­ها پرداخته خواهد شد.
۱ – اصل “ولایت مطلقه فقیه”  از اصول همین قانون اساسی است که اجرای بدون تنازل آن جزو شروط مشارکت در انتخابات از سوی شورای هماهنگی راه سبز امید مطرح شده است.
۲ –  هنوز هیچ­کس نمی­تواند و در جایگاهی قرار ندارد که سخنگوی اکثریت مردم ایران باشد. اما تظاهرات و مقاومت میلیونی مردم در شهرهای بزرگ که به صورت تظاهرات خیابانی در روزهای نخست پس از کودتای ۸۸ بروز نمود، و حتی نحوه­ی ابراز مخالفت آن­ها، نشان از آزادی­خواهی داشت. اصول و چارچوب نظری این نوع آزادی در اعلامیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد که مورد وثوق همگان می­باشد،آمده است. در نتیجه و بر مبنای اعلامیه جهانی حقوق بشر دیگر جای سوال و تردیدی در مورد شرکت کردن و یا شرکت نکردن در انتخاباتی که مکانیسم اجرایی آن بر همگان مشخص است، ندارد. چرابایستی با طرح مواضعی اینچنین، شائبه انحراف در اذهان مردم و تردید در مورد قانون اساسی ایجاد کرد که اصل ولایت مطلقه فقیه به عنوان خاستگاه  استبداد از اصول آن است؛ دیگر دلیلی برای احیای این قانون اساسی که هرگونه تعبیر و تفسیر از آن در دست گروه خاصی قرار دارد، وجود ندارد.
۳ – گویا دوستان شورای هماهنگی راه سبز امید همچنان گوش­های خود را به صدای برخی از هموطنان که خواستار جدایی دین از سیاست هستند، کماکان بسته نگاه داشته و گوش دادن و صحبت کردن با آنان را همچنان خیانت به آرمان­های “امام و انقلاب و شهدا” می­دانند! کم نیستند تعداد افرادی که خواهان جدایی دین از سیاست هستند، چه در داخل و چه در خارج از کشور. لطفا پوسته قدیمی­تان را بشکنید و بیرون از آن پوسته، دگراندیشانی را که الزاما نامسلمان هم نیستند را ببینید. رعایت بدون تنازل قانون اساسی یعنی ترکیب دین و سیاست.
۴- ظاهرا دوستان شورای هماهنگی راه سبز امید که چهره­شان فقط برای خواص با بصیرت شناخته شده است، خیلی زود دلشان برای ایران تنگ شده و به دنبال صلاح و مصلحت و چاره­ای برای برگشتن می­گردند. اینجا در ایران همچنان خبری نیست. صندلی­های مجلس تقسیم و سلول­های انفرادی و شکنجه­گاه­ها همچنان چشم به راه مهمان جدید.
۵ – در زمانی که پیش چشمان میلیون­ها نفر تمام ثروت و دارایی که متعلق به نسل­های بعدی این کشور است به راحتی به تاراج می­رود و میلیارد میلیارد به جیب این کشور و آن کشور و این شخص و آن گروه ریخته می­شود تا آقایان چند صباح بیشتر بر اریکه قدرت باقی بمانند، دیگر جای تعارف و در پرده سخن گفتن نیست. ظاهرا دوستان شورای هماهنگی راه سبز امید هنوز نتوانسته­اند تکلیفشان را با خودشان روشن کنند و دائما این شک را در ذهن هر ناظری متبادر می­سازند که باگوشه­ی چشمی و غمزه عینی باز هم به آغوش ولایت باز خواهند گشت. نکند خدای نخواسته قصد فریفتن خود و مزاح با مردم را دارید. هنوز شکنجه­گران بر سر کارند. فقط من باب یادآوری عرض شد.
۶ –در دوره حاکمیت ولی مطلقه فقیه که می­شود با حکم حکومتی(مجلس ششم که اکثریتش در اختیار همین دوستان شورای هماهنگی راه سبز امید بود، تجارب خوبی در این زمینه دارد) طومار مجلس را در هم ­پیچید، صحبت از قانون اساسی و شرکت در انتخابات جمهوری اسلامی را به میان آوردن بسیار مضحک به نظر می­رسد. آیا اصولا ساختار سیاسی مبتنی بر نظامی – امنیتی جمهوری اسلامی اجازه حرکتی خارج از مسیر ولایت را می­دهد؟ تصور کسب ذره­ای از قدرت حتی تعداد اندکی کرسی در مجلس همانند قدرت تعداد اندکی سرباز صفر غیر مسلح در یک لشکر است.
۷- ایکاش شورای هماهنگی راه سبز امید از رخوت مهاجرت برمی­خواست و برای تغییر وضعیت در کشور به فکر راهبرد و راه­کارهای اجرایی و عملیاتی موثرتر می­افتاد و مثلا قبل از صدور بیانیه و اعلامیه و امثالهم، قبلا برون داد و نتایج واقعی آن را با اعلامیه جهانی حقوق بشر، اصل تمامیت ارضی و حاکمیت مردم تطابق می­داد، آن­گاه و درصورت عدم مغایرت با این اصول بسیار ساده و ابتدایی، اقدام به موضع­گیری می­نمود.
در پایان بر این نکته تاکید می­ورزد که به هیچ روی قصد اسائه ادب درکار نبوده و احترام دوستان و بزرگواران آزاداندیش در شورای هماهنگی راه سبز امید به قوت خود باقی است.