تشکیل کنگره ملی یک فرصت تاریخی و ضرورتی اجتناب ناپذیر است که به جهت تعیین ساختار و تدوین روشهای مبارزه با رژیم ریاکار، دروغگو و خلافیِ ملایان از خدا بی خبر و تسهیل ایجاد بنای دمکراسی در اینده ایران نیازی غیر قابل چشم پوشی است. اینکه چه کسی و به چه علتی پرچم تأسیس این هسته تصمیم ساز را بر دوش گرفته به ایجاد ان همت گمارده، از ارزشها و توجه به ضرورت بنیاد ان سیستم مدیریت ملی به هیچ وجه نخواهد کاست. ساده اندیشی و یا شاید غیر منصفانه باشد که در شرائط موجود پیرامونی در مقابل این دعوت ناگزیر به وحدت نظر و رویه به اما و اگرها پرداخته ایران عزیز و مردمان سربلندش را در پیچ و خم روزمرگی و ناتوانی سیاسیون جبون و دگر اندیشان خسته تنها گذاریم. ما به وحدت نظر و عمل به راهبردهای مؤثر جمعی در خصوص رهائی ایران و ایجاد بنای دمکراسی در این کشور خوبان مجبوریم، تجربه تشکیل و تداوم حکومتی مستبد در پوشش دین و با نام جمهوری بدست بیگانگان تجربه ای بس گرانبها و پر هزینه برای مردم ایران بوده که کمترین ان فدا و فنا شدن نسل خوبان پر توان و شجاع این سرزمین در میادین نبرد جنگ هشت ساله، زندانهای سیاسی این رژیم منفور و بدنبال نان در کوچه پس کوچه های زندگی روزمره مردم این سرزمین است.
در طی سالیان گذشته رژیم منفور ملایان از طریق توجه به نقاط انفکاک و مرزهای فکری سیاسیون و با تحریک عمدی اختلافات قومی/مذهبی/سیاسی در بین مخالفین خود به تشدید فضای تفرقه در میان ازادیخواهان به اشکال مختلف همت گمارده به اهداف کوتاه مدت خود رسیده و با تشتّت اراء در بین اهالی سیاست به بقای خود تداوم بخشیده، به اهداف دارز مدت چشم دوخته است.
توجه به شیوه ها و روشهای منجر به فروپاشی و در تضاد با حاکمیت و حیات رژیم دینی با توجه به تجربه هم پیمانی ملایان حاکم با غرب در سرنگونی رژیم سابق، از طریق دریافت و محاسبه میزان خطر و پردازش ایده های قائل به تغییر در ضمن بازسازی، بازتاب، تلقین و گسترش عقاید حکومتی در بین سیاسیون ملی/ مذهبی یکی از راههای مقابله با تفکرات ازادیخواهانه/ میهن پرستانه بوده، بدین طریق راههای منجر به فروپاشی نظام اخوندی را بدست خود ازادیخواهان مسدود ساخته اند. مکر این جماعت دین فروش مکری عمروعاصی و ریشه در تفکرات خاندان اموی دارد که همگان را به تحیر واداشته، نظام بین المللی و جامعه جهانی را با جماعتی دروغگو، گستاخ و ریاکار مواجه ساخته است.
این شگرد و نفوذ قلمی/ قدمی انان در بین جماعت ازادیخواه و استفاده از حربه های ناملموس در خصوص استحاله معنا و مفهوم ازادیخواهی و شیوه های مبارزه با رژیم بظاهر دینی، شگردی غریب و زیرکانه است که تا کنون به دلیل ریاکاری و تسلط انان در اجرا و ساده اندیشی جماعت ازادیخواه منجر به برتری نسبی انان و شکست ایده های رهائی بخش در میهن ما گشته است. در طی سالیان گذشته انان از تفرقه و تشتت اراء در بین ازادیخواهان کمال استفاده را برده، با تلقین مفاهیم و ایده های مورد نظر خود، مانع از اتحاد و یکدلی دمکراسی خواهان گردیده، بدین وسیله تداوم وجود ناپاک حکومت دینی را بیمه و تضمین نموده اند.
لذا در این رابطه مردم، ازادیخواهان و جنبش سبز نیازمند ایجاد ساختاری نظم دهنده و شاکله ای منسجم هستند تا در قالب ان، اهداف و روشهای رسیدن به ارمانها را تدوین و برنامه ریزی نموده، مسیر حرکت را به وضوح مشخص نمایند. ما نیازمند باسازی و ترمیم اسیبهای وارده به جامعه ازادیخواهی، نقد روشها و بررسی مسیر حرکت در گذشته بوده، باید به ایجاد تشکیلات و کانون تصمیم ساز در جهت رهبری خردمندانه و جمعی مبادرت ورزیم تا در پرتو ان با استفاده از تجارب و پتانسیل تمامی وطن پرستان در ضمن تمرین دمکراسی به اراء، افکار و انرژی موجود در مردم جهت داده، با الویت بخشی به میهن و منافع ان، همگان را حول محور ایرانیت بعنوان یک اصل اساسی به مبارزه با جهل، نادانی و ظلم رژیم منفور دینی گرد اورده، اینده ایران عزیز را از هم اکنون متصور شویم.
رفتن و اضمحلال رژیم پلید ملایان محتوم، غیر قابل اجتناب و از هم اکنون قطعی است، انان باید بروند و در فضای ایجاد شده توسط غرب در امروز خاورمیانه و در اینده منطقه به روشنی جائی نخواهند داشت، حضور انان در اینده منطقه غیر ضرور و با اهداف غرب در ایجاد و توسعه دمکراسیهای حداقلی برای مردم منطقه در تضاد بوده، در تقابل با منافع دراز مدت انان است. لذا با توجه به این مهم، ازادیخواهان نباید بخش عمده انرژی خود را صرف جستجوی روشهای براندازی این حاکمیت پلید نموده، از ایجاد الترناتیو مؤثر در صحنه جهانی و تأسیس تشکیلات راهبردی با مدیریت جمعی در جهت حرکت بسوی فتح اینده غافل بمانند.
ما مجبور به توجه و استفاده از تجارب گذشته هستیم، ما نیازمند سازماندهی و مدیریت جامعه ازادیخواهی با تدوین رهیافتها و تعیین راهبردها در ضمن ایجاد شاکله هدایت و رهبری هستیم. ما باید با ایجاد هسته تصمیم ساز در قالب کنگره ملی، مدیریت و رهبری گروهی و استفاده از خرد جمعی را تمرین و اینده ایران را از هم اکنون شکل داده، تضمین نمائیم، و گرنه در زمان موعود با پیچیدگیهای امر سیاست و تحمیل ناخواسته مواجه، در فرصتهای اندک اتی دوباره بدست دیگران فریب خورده با الترناتیو های حکومتی/ بیگانه ساز مواجه خواهیم شد.
اینکه چه کسی یا چه کسانی گامهای اولیه را در ایجاد ساختار مدیریت ملی برداشته، به دعوت از دیگران مبادرت میورزند، در درجه بعدی از اهمیت قرار داشته، انگیزه عمل و شجاعت همت تأسیس تشکیلات راهبردی/ ملی الویت اول و اصلی را دارا می باشد. باید عیب جوئی و تلقین شک را در این خصوص به کناری گذاشته در جهت تأسیس این شاکله مهم همت گمارد، کنگره تشکیل نشده نیازمند رهبر نیست و مفهوم رهبری در چنین جمعی حتماً گروهی و ناشی از تصمیم جمعی خواهد بود و حتی اگر بصورت فردی تصور و اجرا گردد، بی شک از دایره خرد جمعی برون امده، تصمیم سازی خواهد شد. ارائه و بازتاب افکار غافلانه با القاب باسمه ای در خور و در شأن ازادیخواهان نیست!! ما مجبور به فداکاری و گذشتن از خود در قبال رهائی و سربلندی ایران هستیم، ایا سی سال کوتاهی روشنفکران و سیاسیون دگر اندیش که مسبب سوء استفاده ملایان از فضای ایجاد شده و منجر به نابودی ایران عزیز گشته، ما را کافی نیست!؟ ایا هنوز هم باید منتظر و شاهد ادامه روند موجود بر ضد منافع ایران و ایرانیان بوده، در پیچ و خم مقالات و مفاهیم نامأنوس سرگرم بمانیم!؟ این نوع از تفکر جای تأسف داشته مخل حرکت جنبش رو به جلو و دلیل اصلی غلبه سی ساله ملایان حاکم و جبون بر میهن ماست. میتوان با دعوت مستقیم، بی پرده و اشکار از سیاسیون توانمند، وطن پرست و دارای وجه جهانی یا مؤثرین اشنا به امر سیاست/حکومت پرچم دعوت از ازادیخواهان و دمکراسی طلبان را بدست انان سپرد و با تشکیل ستاد دعوت توسط انان، تمامی دیدگاههای قائل به تغییر را در ساختار کنگره ملی در نظر گرفته و با امید به حضور تمامی مؤثرین اعم از اقوام، ادیان، مذاهب، وارثان سلطنت و سیاسیون سرسپرده به میهن به اینده ایران در پرتو تشکیل کنگره ملی و شورای انتقالی خوش بین بود. ما میتوانیم، باید که بتوانیم.
در طی سالیان گذشته رژیم منفور ملایان از طریق توجه به نقاط انفکاک و مرزهای فکری سیاسیون و با تحریک عمدی اختلافات قومی/مذهبی/سیاسی در بین مخالفین خود به تشدید فضای تفرقه در میان ازادیخواهان به اشکال مختلف همت گمارده به اهداف کوتاه مدت خود رسیده و با تشتّت اراء در بین اهالی سیاست به بقای خود تداوم بخشیده، به اهداف دارز مدت چشم دوخته است.
توجه به شیوه ها و روشهای منجر به فروپاشی و در تضاد با حاکمیت و حیات رژیم دینی با توجه به تجربه هم پیمانی ملایان حاکم با غرب در سرنگونی رژیم سابق، از طریق دریافت و محاسبه میزان خطر و پردازش ایده های قائل به تغییر در ضمن بازسازی، بازتاب، تلقین و گسترش عقاید حکومتی در بین سیاسیون ملی/ مذهبی یکی از راههای مقابله با تفکرات ازادیخواهانه/ میهن پرستانه بوده، بدین طریق راههای منجر به فروپاشی نظام اخوندی را بدست خود ازادیخواهان مسدود ساخته اند. مکر این جماعت دین فروش مکری عمروعاصی و ریشه در تفکرات خاندان اموی دارد که همگان را به تحیر واداشته، نظام بین المللی و جامعه جهانی را با جماعتی دروغگو، گستاخ و ریاکار مواجه ساخته است.
این شگرد و نفوذ قلمی/ قدمی انان در بین جماعت ازادیخواه و استفاده از حربه های ناملموس در خصوص استحاله معنا و مفهوم ازادیخواهی و شیوه های مبارزه با رژیم بظاهر دینی، شگردی غریب و زیرکانه است که تا کنون به دلیل ریاکاری و تسلط انان در اجرا و ساده اندیشی جماعت ازادیخواه منجر به برتری نسبی انان و شکست ایده های رهائی بخش در میهن ما گشته است. در طی سالیان گذشته انان از تفرقه و تشتت اراء در بین ازادیخواهان کمال استفاده را برده، با تلقین مفاهیم و ایده های مورد نظر خود، مانع از اتحاد و یکدلی دمکراسی خواهان گردیده، بدین وسیله تداوم وجود ناپاک حکومت دینی را بیمه و تضمین نموده اند.
لذا در این رابطه مردم، ازادیخواهان و جنبش سبز نیازمند ایجاد ساختاری نظم دهنده و شاکله ای منسجم هستند تا در قالب ان، اهداف و روشهای رسیدن به ارمانها را تدوین و برنامه ریزی نموده، مسیر حرکت را به وضوح مشخص نمایند. ما نیازمند باسازی و ترمیم اسیبهای وارده به جامعه ازادیخواهی، نقد روشها و بررسی مسیر حرکت در گذشته بوده، باید به ایجاد تشکیلات و کانون تصمیم ساز در جهت رهبری خردمندانه و جمعی مبادرت ورزیم تا در پرتو ان با استفاده از تجارب و پتانسیل تمامی وطن پرستان در ضمن تمرین دمکراسی به اراء، افکار و انرژی موجود در مردم جهت داده، با الویت بخشی به میهن و منافع ان، همگان را حول محور ایرانیت بعنوان یک اصل اساسی به مبارزه با جهل، نادانی و ظلم رژیم منفور دینی گرد اورده، اینده ایران عزیز را از هم اکنون متصور شویم.
رفتن و اضمحلال رژیم پلید ملایان محتوم، غیر قابل اجتناب و از هم اکنون قطعی است، انان باید بروند و در فضای ایجاد شده توسط غرب در امروز خاورمیانه و در اینده منطقه به روشنی جائی نخواهند داشت، حضور انان در اینده منطقه غیر ضرور و با اهداف غرب در ایجاد و توسعه دمکراسیهای حداقلی برای مردم منطقه در تضاد بوده، در تقابل با منافع دراز مدت انان است. لذا با توجه به این مهم، ازادیخواهان نباید بخش عمده انرژی خود را صرف جستجوی روشهای براندازی این حاکمیت پلید نموده، از ایجاد الترناتیو مؤثر در صحنه جهانی و تأسیس تشکیلات راهبردی با مدیریت جمعی در جهت حرکت بسوی فتح اینده غافل بمانند.
ما مجبور به توجه و استفاده از تجارب گذشته هستیم، ما نیازمند سازماندهی و مدیریت جامعه ازادیخواهی با تدوین رهیافتها و تعیین راهبردها در ضمن ایجاد شاکله هدایت و رهبری هستیم. ما باید با ایجاد هسته تصمیم ساز در قالب کنگره ملی، مدیریت و رهبری گروهی و استفاده از خرد جمعی را تمرین و اینده ایران را از هم اکنون شکل داده، تضمین نمائیم، و گرنه در زمان موعود با پیچیدگیهای امر سیاست و تحمیل ناخواسته مواجه، در فرصتهای اندک اتی دوباره بدست دیگران فریب خورده با الترناتیو های حکومتی/ بیگانه ساز مواجه خواهیم شد.
اینکه چه کسی یا چه کسانی گامهای اولیه را در ایجاد ساختار مدیریت ملی برداشته، به دعوت از دیگران مبادرت میورزند، در درجه بعدی از اهمیت قرار داشته، انگیزه عمل و شجاعت همت تأسیس تشکیلات راهبردی/ ملی الویت اول و اصلی را دارا می باشد. باید عیب جوئی و تلقین شک را در این خصوص به کناری گذاشته در جهت تأسیس این شاکله مهم همت گمارد، کنگره تشکیل نشده نیازمند رهبر نیست و مفهوم رهبری در چنین جمعی حتماً گروهی و ناشی از تصمیم جمعی خواهد بود و حتی اگر بصورت فردی تصور و اجرا گردد، بی شک از دایره خرد جمعی برون امده، تصمیم سازی خواهد شد. ارائه و بازتاب افکار غافلانه با القاب باسمه ای در خور و در شأن ازادیخواهان نیست!! ما مجبور به فداکاری و گذشتن از خود در قبال رهائی و سربلندی ایران هستیم، ایا سی سال کوتاهی روشنفکران و سیاسیون دگر اندیش که مسبب سوء استفاده ملایان از فضای ایجاد شده و منجر به نابودی ایران عزیز گشته، ما را کافی نیست!؟ ایا هنوز هم باید منتظر و شاهد ادامه روند موجود بر ضد منافع ایران و ایرانیان بوده، در پیچ و خم مقالات و مفاهیم نامأنوس سرگرم بمانیم!؟ این نوع از تفکر جای تأسف داشته مخل حرکت جنبش رو به جلو و دلیل اصلی غلبه سی ساله ملایان حاکم و جبون بر میهن ماست. میتوان با دعوت مستقیم، بی پرده و اشکار از سیاسیون توانمند، وطن پرست و دارای وجه جهانی یا مؤثرین اشنا به امر سیاست/حکومت پرچم دعوت از ازادیخواهان و دمکراسی طلبان را بدست انان سپرد و با تشکیل ستاد دعوت توسط انان، تمامی دیدگاههای قائل به تغییر را در ساختار کنگره ملی در نظر گرفته و با امید به حضور تمامی مؤثرین اعم از اقوام، ادیان، مذاهب، وارثان سلطنت و سیاسیون سرسپرده به میهن به اینده ایران در پرتو تشکیل کنگره ملی و شورای انتقالی خوش بین بود. ما میتوانیم، باید که بتوانیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر