مردم غیور ارومیه !
همشهریان و هموطنان مبارز !
مدتهاست بحران دریاچه ارومیه گریبان مردم مظلوم این خطه از میهنمان را گرفته است. بحرانی که سیاستهای غلط و طرحهای ضد مردمی نظام حاکم باعث بوجود آمدن چنین شرایط مرگ آفرینی برای مردم منطقه و بخصوص مردم دو استان ارومیه و تبریز شده است. این بحران که از آغاز سال 1370 شمسی شروع شد در آغاز مردم فکر میکردند که خود دولت در فکر حل این مشکل میباشد.
اما صد افسوس که حاکمیت تمامیت خواه ایران هرگز مشکلات مردم این مناطق برای آنان اهمیتی نداشته است. بحرانی که از طرف حاکمیت و با درست کردن نزدیک به 35 سد در مناطق مختلف بر روی آبهایی که به دریاچه میزیزند و همچنین پل میانگذر شهید کلانتری که اکوسیستم دریاچه ارومیه را مختل کرده است، خطر سونامی نمک را در شهرهای ارومیه و تبریز بوجود آورده است و علا رغم اعتراضهای مکرر فعالان محیط زیست و همچنین کارشناسان جهانی، ایرانی و منطقه ای متاسفانه تاکنون از سوی حاکمیت هیچ گونه توجهی به این خطر که عامل اصلی و پدید آورنده آن خود نظام جمهوری اسلامی میباشد نمیشود و هرگونه اعتراض مسالمت آمیز مردم ارومیه اعم از کُرد و آذری و ارمنی جدایی طلبی قلم داد میشود و نتیجه آن زندان و شکنجه میباشد!
مردم ارومیه !
نابودی دریاچه ارومیه، نابودی سه استان ارومیه، کردستان و آذربایجان میباشد که نتیجه آن مرگ و نابودی برای اهالی این مناطق میباشد. در سالهای اخیر با نابودی بیش از 50% از باغها و زمینهای کشاورزی اطراف دریاچه و همچنین وزش بادهایی که صورت انسان را می سوزانند، همگی بیانگر خطر حتمی و مهلکی است که ساکنان این سه استان را تهدید میکند که با مرگ دریاچه این خطر بالقوه سرتاسر منطقه را در بر میگیرد که نتیجه آن فاجعه ی محیط زیستی مانند فاجعه دریاچه اورال میباشد.
محیط زیست کشور ما به سبب سوء مدیریت، بی اعتنایی به منافع ملی، ناآگاهی و سودجویی های افراطی بشدت آسیب پذیر و دچار شكنندگی گردیده است. بی گمان ادامه این روند پیامدهای فاجعه باری برای نسل كنونی و آیندگان در پی خواهد داشت. حفظ محیط زیست كه نه تنها برای حفط تعادل طبیعت و كیفیت زندگی بلكه بعنوان ركن مهم توسعه اقتصادی، یك وظیفه انسانی، ملی و بین المللی می باشد، هرگونه تعاملات انسان با طبیعت پیرامونش باید به نحوی باشد تا به اكوسیستم و ارتباط زنجیره ای عوامل و پدیده های تشكیل دهنده آن صدمات فاحش و بازگشت نشدنی وارد نشود. بویژه جلوگیری از اختلال در ارتباط زنجیره ای میان رودخانه ها، دریاچه ها، تالاب ها و سفره های آب زیرزمینی از الویت خاص برخوردار است.
در طی بیست سال گذشته، بیشتر فعالیت های سدسازی در رودخانه های كشور به بهانه تامین آب كشاورزی، تولید برق یا آبرسانی به شهرها، نه تنها از دید مهندسی و اقتصادی برای كشاورزی، تولید برق یا مدیریت آب توجیه نداشته، كه پیامدهای زیانباری در عرصه های دیگر به بار آورده است. سدهای پرشمار ساخته شده و در دست اجرا كه با توان رودخانه های كشور همخوانی ندارند، از یك سو سبب كاهش جریان طبیعی آب و یا خشك شدن آب رودخانه ها، دریاچه ها و تالاب های مربوط به آنها شده، و بخش عمده ای از آب پشت سد از راه تبخیر و نشت زیر و پیرامون سدها تلف گشته؛ و از سوی دیگر، با نابود كردن گذرگاههای آبی برای تخم ریزی آبزیان به صنعت ماهیگیری، زیستگاه جانوران و اكوسیستم رودخانه و پیرامون آن آسیب جبران ناپذیر وارد آورده اند. برداشت بی رویه شن و ماسه بستر رودخانه ها هم بلای دیگری است كه بدون كنترل و مدیریت انجام می گیرد و رودخانه های كشور را از زندگی تهی می سازد.
دریاچه ارومیه با فاجعه ای بس عظیم تر روبرو شده است. این دریاچه تاریخی كه 42 درصد آبریز آن در آذربایجان شرقی است و از طریق 14 رودخانه تغذیه می شود و تا كنون 35 سد در حوزه آبریز آن احداث شده و ده سد دیگر در دست اجراست، قربانی این فرآیند فاجعه بار شده است. با اجرای این سدها و خشكاندن رودخانه های آبریز دریاچه ارومیه، كاهش سطح آب آن از زمان آغاز این سدسازی ها تا كنون به 7 متر رسیده و پیش بینی می شود كه تا پایان امسال 60% مساحت خود را از دست بدهد و در طی دو تا سه سال آینده، بجز بخش كوچكی از آن، خشك و تبدیل به دریاچه نمك شود. با خشك شدن دریاچه، نه تنها همه امكانات درآمدزایی دریاچه و پیرامون آن از دست خواهد رفت كه نمك دریاچه خشك شده با باد به پیرامون پخش خواهد شد و به كشتزارهای آن منطقه آسیب رسانده برای مردم نیز بیماری های تنفسی ایجاد خواهد نمود.
مردم غیور ارومیه !
اعتراضهای مسالمت آمیز مردم ارومیه در اعتراض به بی اعتنایی مسئولان نظام در خشکاندن دریاچه که در آن همه اقشار مردم اعم از آذری و کُرد و ارمنی های ساکن ارومیه شرکت داشتند با گلوله جواب داده شد و در آن چندین کس کشته و شماری نیز بازداشت که تا به امروز نیز از سرنوشت برخی از آنان خبری در دست نیست.لذا ما بعنوان جمعی از فعالان،روشنفکران و دانشجویان کُرد ارومیه از همه هم وطنان و همشهریان ارومیه میخواهیم که در روز 9 مهر ساعت 5 بعد از ظهر هم زمان با سایر همشهریان خود به خیابانها بیایند و اعتراض خود را به نابودی این گوهر ایران زمین اعلام نمیاند تا باری دیگر سرزمینمان و مردم شهر ارومیه شاهد فاجعه ی دیگر نباشند.
ما روشنفکران و فعالان و دانشجویان کُرد ارومیه ضمن اعلام مراتب نگرانی خود نسبت به وقوع این فاجعه خواهان مدیریت علمی و اصولی جهت پاسداشت این میراث ملی و تاریخی بوده و پیگیری احیای دریاچه و محاکمه و مجازات مقصرین را از حقوق مسلم و قانونی مردم سراسر ایران می دانیم .
وعده دیدار
شنبه 9 مهر ساعت 5 بعد از ظهر
جمعی از فعالان و روشنفکران و دانشجویان شهر ارومیه
همشهریان و هموطنان مبارز !
مدتهاست بحران دریاچه ارومیه گریبان مردم مظلوم این خطه از میهنمان را گرفته است. بحرانی که سیاستهای غلط و طرحهای ضد مردمی نظام حاکم باعث بوجود آمدن چنین شرایط مرگ آفرینی برای مردم منطقه و بخصوص مردم دو استان ارومیه و تبریز شده است. این بحران که از آغاز سال 1370 شمسی شروع شد در آغاز مردم فکر میکردند که خود دولت در فکر حل این مشکل میباشد.
اما صد افسوس که حاکمیت تمامیت خواه ایران هرگز مشکلات مردم این مناطق برای آنان اهمیتی نداشته است. بحرانی که از طرف حاکمیت و با درست کردن نزدیک به 35 سد در مناطق مختلف بر روی آبهایی که به دریاچه میزیزند و همچنین پل میانگذر شهید کلانتری که اکوسیستم دریاچه ارومیه را مختل کرده است، خطر سونامی نمک را در شهرهای ارومیه و تبریز بوجود آورده است و علا رغم اعتراضهای مکرر فعالان محیط زیست و همچنین کارشناسان جهانی، ایرانی و منطقه ای متاسفانه تاکنون از سوی حاکمیت هیچ گونه توجهی به این خطر که عامل اصلی و پدید آورنده آن خود نظام جمهوری اسلامی میباشد نمیشود و هرگونه اعتراض مسالمت آمیز مردم ارومیه اعم از کُرد و آذری و ارمنی جدایی طلبی قلم داد میشود و نتیجه آن زندان و شکنجه میباشد!
مردم ارومیه !
نابودی دریاچه ارومیه، نابودی سه استان ارومیه، کردستان و آذربایجان میباشد که نتیجه آن مرگ و نابودی برای اهالی این مناطق میباشد. در سالهای اخیر با نابودی بیش از 50% از باغها و زمینهای کشاورزی اطراف دریاچه و همچنین وزش بادهایی که صورت انسان را می سوزانند، همگی بیانگر خطر حتمی و مهلکی است که ساکنان این سه استان را تهدید میکند که با مرگ دریاچه این خطر بالقوه سرتاسر منطقه را در بر میگیرد که نتیجه آن فاجعه ی محیط زیستی مانند فاجعه دریاچه اورال میباشد.
محیط زیست کشور ما به سبب سوء مدیریت، بی اعتنایی به منافع ملی، ناآگاهی و سودجویی های افراطی بشدت آسیب پذیر و دچار شكنندگی گردیده است. بی گمان ادامه این روند پیامدهای فاجعه باری برای نسل كنونی و آیندگان در پی خواهد داشت. حفظ محیط زیست كه نه تنها برای حفط تعادل طبیعت و كیفیت زندگی بلكه بعنوان ركن مهم توسعه اقتصادی، یك وظیفه انسانی، ملی و بین المللی می باشد، هرگونه تعاملات انسان با طبیعت پیرامونش باید به نحوی باشد تا به اكوسیستم و ارتباط زنجیره ای عوامل و پدیده های تشكیل دهنده آن صدمات فاحش و بازگشت نشدنی وارد نشود. بویژه جلوگیری از اختلال در ارتباط زنجیره ای میان رودخانه ها، دریاچه ها، تالاب ها و سفره های آب زیرزمینی از الویت خاص برخوردار است.
در طی بیست سال گذشته، بیشتر فعالیت های سدسازی در رودخانه های كشور به بهانه تامین آب كشاورزی، تولید برق یا آبرسانی به شهرها، نه تنها از دید مهندسی و اقتصادی برای كشاورزی، تولید برق یا مدیریت آب توجیه نداشته، كه پیامدهای زیانباری در عرصه های دیگر به بار آورده است. سدهای پرشمار ساخته شده و در دست اجرا كه با توان رودخانه های كشور همخوانی ندارند، از یك سو سبب كاهش جریان طبیعی آب و یا خشك شدن آب رودخانه ها، دریاچه ها و تالاب های مربوط به آنها شده، و بخش عمده ای از آب پشت سد از راه تبخیر و نشت زیر و پیرامون سدها تلف گشته؛ و از سوی دیگر، با نابود كردن گذرگاههای آبی برای تخم ریزی آبزیان به صنعت ماهیگیری، زیستگاه جانوران و اكوسیستم رودخانه و پیرامون آن آسیب جبران ناپذیر وارد آورده اند. برداشت بی رویه شن و ماسه بستر رودخانه ها هم بلای دیگری است كه بدون كنترل و مدیریت انجام می گیرد و رودخانه های كشور را از زندگی تهی می سازد.
دریاچه ارومیه با فاجعه ای بس عظیم تر روبرو شده است. این دریاچه تاریخی كه 42 درصد آبریز آن در آذربایجان شرقی است و از طریق 14 رودخانه تغذیه می شود و تا كنون 35 سد در حوزه آبریز آن احداث شده و ده سد دیگر در دست اجراست، قربانی این فرآیند فاجعه بار شده است. با اجرای این سدها و خشكاندن رودخانه های آبریز دریاچه ارومیه، كاهش سطح آب آن از زمان آغاز این سدسازی ها تا كنون به 7 متر رسیده و پیش بینی می شود كه تا پایان امسال 60% مساحت خود را از دست بدهد و در طی دو تا سه سال آینده، بجز بخش كوچكی از آن، خشك و تبدیل به دریاچه نمك شود. با خشك شدن دریاچه، نه تنها همه امكانات درآمدزایی دریاچه و پیرامون آن از دست خواهد رفت كه نمك دریاچه خشك شده با باد به پیرامون پخش خواهد شد و به كشتزارهای آن منطقه آسیب رسانده برای مردم نیز بیماری های تنفسی ایجاد خواهد نمود.
مردم غیور ارومیه !
اعتراضهای مسالمت آمیز مردم ارومیه در اعتراض به بی اعتنایی مسئولان نظام در خشکاندن دریاچه که در آن همه اقشار مردم اعم از آذری و کُرد و ارمنی های ساکن ارومیه شرکت داشتند با گلوله جواب داده شد و در آن چندین کس کشته و شماری نیز بازداشت که تا به امروز نیز از سرنوشت برخی از آنان خبری در دست نیست.لذا ما بعنوان جمعی از فعالان،روشنفکران و دانشجویان کُرد ارومیه از همه هم وطنان و همشهریان ارومیه میخواهیم که در روز 9 مهر ساعت 5 بعد از ظهر هم زمان با سایر همشهریان خود به خیابانها بیایند و اعتراض خود را به نابودی این گوهر ایران زمین اعلام نمیاند تا باری دیگر سرزمینمان و مردم شهر ارومیه شاهد فاجعه ی دیگر نباشند.
ما روشنفکران و فعالان و دانشجویان کُرد ارومیه ضمن اعلام مراتب نگرانی خود نسبت به وقوع این فاجعه خواهان مدیریت علمی و اصولی جهت پاسداشت این میراث ملی و تاریخی بوده و پیگیری احیای دریاچه و محاکمه و مجازات مقصرین را از حقوق مسلم و قانونی مردم سراسر ایران می دانیم .
وعده دیدار
شنبه 9 مهر ساعت 5 بعد از ظهر
جمعی از فعالان و روشنفکران و دانشجویان شهر ارومیه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر