روز ما فرداست، فردا روشن است

میم صادقی از تهران

هر رفیقی آزاده‌ای را که بند می‌کشند، من بیشتر از پیش امیدوار می‌شوم. زیباتر از جهان امید‌ ای دوست / در عالم وجود جهانی نیست

و می‌دانم که آن زندانبان ناامیدتر و آن دژخیم افسرده‌تر از پیش است. هر روز تحلیل می‌روند و ما این مای منسجم سبز، هر روز امیدوار تر می‌شود. سال‌ها پیش از پیر فرزانه‌ای پرسیده بودم: آزادی، به عمر من قد می‌دهد آیا؟ و آن جوان‌دل سال‌خورده با تبسمی گفته بود که: به عمر تو که سهل است رفیق، به عمر من هم قد خواهد داد.

و من مایوس آن سال‌های سیاه، حالا دریافتم که وی درست دیده و درست می‌گفت. این روزها بیشتر از هر زمانی امیدوارم و می‌دانم این امیدی کودکانه و ناآگاهانه نیست. وقتی دوست و دشمن ایدئولوژی‌های پوسیده را کنار گذاشته‌اند و پس از دورانی تخاصم به تفاهم رسیده‌اند. وقتی می‌بینم و می‌دانم که ما [سبزها] بی‌شماریم. امیدوارتر می‌شوم.

همیشه باور داشتم راه رسیدن به آزادی و مردم‌سالاری در ایران یک «ماندلا» می‌خواهد یک «گاندی»، یک «لوترگینگ»، یک آزاده، یک «امام حسین»؛ «میرحسین». اینک او آمده و هست و در کنار تک تک ما درسی می‌دهد که «محمد مختاری» برایش جان داد، تمرین مدارا. اینک فرد فرد ایرانی، چه آواره در هر کجای جهان و چه تحت ستم در میهن‌مان دریافته که در انتظار آزادی نباید پوسید. باید تلاش کرد. دریافته که حق گرفتنی‌است و دریافته که مردم بر حق‌اند.

با احترام به تمامی مرام‌ها و اعمال مبارزان راه آزادی در تاریخ سرزین‌مان باید بگویم که این‌بار این استبداد ستیزی از جنس آن قبلی‌ها نیست قلبی‌ست. این بار و یک بار برای همیشه آزادی و برابری و مردم سالاری در نهاد هر فرد ایرانی درونی و نهادینه می‌شود. نه به گونه‌ای که پس از دورانی هرج و مرج استبدادی بازتولید شود و باز مستبدی بر تخت ستمگری بنشیند. این‌بار آزادی، آزادی خواهد بود و جاودانی. من امیدوارم و این امید را نمی‌توان از من و ما امیدواران گرفت.

بنگرید خیل جوانان آزاده و باشرفی را که در بند گرفتارند. بنگرید اعتراض مدنی و آرام هواداران آزادی را در ایران. بنگرید این ما هستیم؛ سبز و استوار ایستاده‌ایم و از مرام صلح طلبی و دوستی و مهربانی بر نخواهیم گشت؛ یک یک‌مان را اگر به بند کشید هم باز این زمستان سیاه که بگذرد. از همه‌ی خاک جهان جوانه‌هایی سبز خواهند رست و این رستن و بالیدن را توقفی نخواهد بود.

بنگرید روزها و سال‌های گذشته را، بنگرید که چگونه پاکبازترین و بهترین فرزندان این سرزمین جان خود را نهادند تا دوران تاریخی کنونی فرا رسد. بنگرید ما کجای جهان ایستاده‌ایم. بنگرید... این ما هستیم. ما بی‌شماریم...