۱۳۸۸ آذر ۱۳, جمعه

راهکاری برای اعتراض مدنی همگانی در 16 آذر سبز



"سال‌هاست که 16 آذر روز اعتراض جنبش دانشجویی به وضع موجود بوده است. هر ساله در این روز در بیشتر دانشگاههای شناخته شده، مراسم اعتراضی برگزار می‌شده که در اکثر موارد پس از آن فعالان دانشجویی را دستگیر کرده و بعضا آن‌ها را ماه‌ها در زندان تحت فشار و آزار فیزیکی و روانی قرار می‌دادند. امسال 16 آذر بسیار متفاوت از سال‌های قبل است. امسال این روز تنها متعلق به جنبش دانشجویی نیست، بلکه بزنگاهی دیگر در سلسله مبارزات جنبش اعتراضی-مدنی در ایران امروز است که بدنبال حوادث پس از انتخابات شکل گرفت. امسال 16 آذر سبز موعدی دیگر برای نمایش اعتراض مسالمت‌آمیز مردمی است که به وضع موجود معترضند و بدنبال تغییر هستند. همچنین امسال برخلاف سال‌های قبل، بسیاری از فعالان دانشجویی را پیش از 16 آذر بازداشت کرده‌اند و این درحالی‌است که در پی حوادث پس از انتخابات بسیاری از فعالان سرشناس سیاسی، مدنی و دانشگاهی نیز ماه‌هاست که در زندان هستند. در چنین شرایطی جنبش اعتراضی- مدنی سبز مردم ایران با پیشاهنگی دانشجویان و جوانان ایرانی خود را برای برگزاری این روز آماده می‌کند. به منظور ارائه راهکارهای عملی و تاکتیکی جهت فراخوان همگانی برای برگزاری فراگیرتر این روز در ادامه چند نکته و پیشنهاد ارائه می‌شود."

1- تظاهرات معترضان در روز قدس و روز 13 آبان در کنار تظاهرات رسمی حکومتی شکل گرفته بود. در روز قدس از حاشیه امنیتی تظاهرات سراسری در آن روز استفاده شده بود و معترضان با استفاده از روش بدفرمانی مدنی، شعارها و مطالبات خود را مطرح کرده بودند. در روز 13 آبان بدلیل محدودتر بودن گستره تظاهرات، این حاشیه امنیتی کمتر بوده و به همین دلیل در این روز تظاهرات اعتراضی- مدنی جنبش سبز با سرکوب خشن ماموران حکومتی مواجه شد. اما تظاهرات روز 13 آبان هم با استفاده از فرصت برگزاری تظاهرات رسمی توسط حکومت شکل گرفت و باز هم نوعی از بدفرمانی مدنی بود.
در هر دوی این تظاهرات آقایان موسوی و کروبی بعنوان راهبران معترضان اعلام حضور کرده بودند و در تظاهرات شرکت کردند. (و یا از حضورشان جلوگیری شد). اما حضور خیابانی معترضان در روز 16 آذر دیگر حاشیه امن یک مناسبت حکومتی را ندارد زیرا که این روز همواره متعلق به جامعه دانشگاهی بوده و یک مناسبت مدنی در تاریخ ایران است. از اینرو اگر چه طبق اصل 27 قانون اساسی برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز آزاد است اما به هر صورت با وجود بیقانونی اساسی حاکم بر کشور، احتمال برخورد خشونت آمیز با تظاهرات معترضان در خیابان وجود دارد.
2- هر ساله در روز 16 آذر در بعضی از دانشگاههای کشور مراسم اعتراض و تجمع و تظاهرات دانشجویی برگزار میشود و با توجه به آنکه طبق قانون ورود نیروهای نظامی به داخل دانشگاه ممنوع است، امکان سرکوب و برخورد با دانشجویان در داخل دانشگاه کمتر است. اگر چه در بسیاری موارد نیروهای شبه نظامی مانند بسیج دانشجویی با دانشجویان معترض درگیر می‌شوند، اما سطح برخورد قابل مقایسه با سطح سرکوب خیابانی نیست. با توجه به این موضوع امسال باید دانشجویان بعنوان بخش بزرگ، فعال و تعیین کننده جنبش سبز در تمامی دانشگاهها فعالانه مراسم 16 آذر را برگزار کنند. پیشنهاد میشود که در این روز تمامی کلاسهای درس تعطیل شده و در محیط دانشگاهها تجمع و تظاهرات سراسری برگزار شود.
3- اما سوال این است که طرفداران جنبش سبز و مردم معترض چگونه میتوانند در این روز اعتراض خود را نشان دهند به شکلی که امکان بیشترین مشارکت اعتراضی وجود داشته باشد و در عین حال معترضان دچار کمترین آسیب شوند؟ بنظر میرسد که در روزهای باقی مانده باید بیشترین تبلیغ بر روی یک یا چند عمل قابل انجام همگانی متمرکز شود که چند خصوصیت زیر را دارا باشند: نخست آنکه این حرکت اعتراضی توسط مردم به نحوی انجام شود که ملموس و قابل مشاهده باشد. یعنی مشخص شود که در این روز یک اتفاق غیرعادی در حال جریان است.
دوم آنکه این شیوه اعتراض باید قابل ثبت و ضبط باشد یعنی که در تصاویری که با دوربینها تهیه میشود این وضعیت غیرعادی مشخص باشد. سوم آنکه امکان سرکوب و یا ممانعت از این حرکت اعتراضی توسط ماموران کم یا سخت باشد و در ضمن هزینه بالایی برای معترضان نداشته باشد تا که بیشترین مشارکت را جذب کند. و چهارم آنکه این حرکت اعتراضی باید تا حد امکان قابل انجام در ساعاتی که دانشجویان هم در دانشگاه مشغول به اعتراض هستند انجام پذیرد تا یک همزمانی معنا داری داشته باشد.
4- یکی از روشهایی که خصوصیات ذکر شده را تا حد زیادی داراست، پیاده پیمودن سفرهای درون شهری در ساعاتی مشخص است. فرض کنید که همگی همراهان و طرفداران جنبش سبز قرار بگذارند که بمنظور نشان دادن اعتراض خود و همراهی با جنبش دانشجویی در روز 16 آذر، مسیرها و خیابانهایی را که در آن دانشگاه وجود دارد را از صبح تا عصر بدون استفاده از وسائل نقلیه خواهند پیمود. روز 16 آذر که اتفاقا روز وسط هفته است بسیاری از مردم برای انجام کارهایشان در این محدوده ها جابجا میشوند و بسیاری دیگر از افرادی هم که علاقه دارند که در این حرکت اعتراضی شرکت کنند میتوانند که در این مکانها حضور یابند و با پیاده روی به این حرکت بپیوندند.
میتوان تصور کرد که عدم استفاده از خودرو در جایی مثل خیابان انقلاب باعث پیاده پیمایی عظیم مردمی میشود که دارند به سمت مقاصد خود حرکت میکنند اما در عین حال با انجام یک حرکت جمعی اعتراضی، به سوی هدفی مشترک که تغییر وضع موجود است نیز گام برمیدارند. یقینا حضور انبوه مردمی که پیاده در حال حرکت هستند،میتواند با نشان دادن علامت پیروزی و یا استفاده از نمادهای جنبش سبز نیز همراه شود تا که ثبت و ضبط آن، بار دیگر حضور اعتراضی سبز مردم را در مقابل دید همگان بگذارد.
همچنین هر کس میتواند دیگر افرادی را که ایستاده و در انتظار وسیله نقلیه هستند را به همراهی در پیاده پیمایی دعوت کند.
پیاده پیمایی اعتراضی این امکان را دارد که هر کس را بسته به توانش و فرصتش با خود همراه کند چرا که این حرکت از همه معترضان و کسانی که موافق تغییر وضع موجود هستند میخواهد که حداقل نیم ساعت را در این روز پیاده به سمت مقصد خود بروند. در این میان کسی که از راهی دور می آید و باید با وسیله نقلیه حتما به مقصد خود برود هم میتواند با کمی پیاده رفتن، در پایانه بعدی سوار وسیله نقلیه مورد نظر شود و بدین ترتیب برای همراهی با جنبش حداقل چند گامی را پیموده باشد.
5- دعوت به پیاده پیمایی در روزی که 16 آذر سبز نام گرفته است، خود مصداقی دیگر از عمل سبز نیز میباشد که کمک به زدودن آلودگی ها و آلاینده هایی که تنفس مردمان را مشکل کرده هم خواهد بود. برای اینچنین فراخوانی به پیاده پیمایی، تمامی فعالان سیاسی، مدنی و فرهنگی و رهبران نمادین جنبش سبز، آقایان موسوی و کروبی نیز امکان همراهی خواهند داشت. میتوان تصور نمود که شاید آنها بدلیل محضورات و ملاحظات سیاسی از فراخوان حضور مردم در خیابانها برای 16 آذر حمایت مستقیم و علنی نکنند اما اگر فراخوان پیاده پیمایی در همبستگی با روز دانشجوی سبز اعلام گردد، یقینا همراهی رهبران نمادین جنبش سبز را نیز میتواند بهمراه داشته باشد و آنها نیز میتوانند با بیان پشتیبانی از این حرکت سبز، خود نیز اعلام کنند که در این روز با پای پیاده مسیرهای خود و یا بخشی از آن را طی خواهند نمود.
شاید پیاده پیمایی سبز در روز 16 آذر امسال آغازی برای داشتن روزهای پیاده پیمایی بیشتری در طول سال باشد که هم در ذات خود حرکت سبزی است و هم آنکه به یکی از نمادهای اعتراضات سبز مبدل گردد. یقینا حکومت نیز هرگز نمیتواند از پیاده پیمایی شهروندان جلوگیری کند و به مردم به این بهانه هجوم برده و آنها را ضرب و شتم کند مگر آنکه رسما از طرف حاکمیت اعلام حکومت نظامی شود که آن هم در نهایت برای حکومتی که اعلام کرده وضعیت خاص و غیرعادی در کشور وجود ندارد، یک اعلام شکست خواهد بود و برای جنبش یک پیروزی به حساب می آید.
6- پیاده پیمایی یا پیاده روی در جنبشهای مدنی در طول تاریخ مسبوق به سابقه است و در بسیاری از جنبشهای حقوق مدنی از آن استفاده شده است. به طور مثال پیاده روی های طولانی گاندی به همراه هوادارنش در جنبش ضد استعماری هند بسیار معروف است.
همچنین پیاده پیمایی در جنبش مدنی آمریکا به رهبری مارتین لوتر کینگ نیز از دیگر نمونه های بارز در تاریخ مبارزات مدنی است. سیاهان آمریکا در اعتراض به تبعیض نژادی، مسیرهای تا سر کار خود را پیاده طی میکردند و از اتوبوس و دیگر وسائل عمومی که به آنها اجازه نشستن را در جایگاه سفیدپوستان نمیداد، استفاده نمیکردند. ما نیز در ایران میتوانیم نهضت پیاده پیمایی را در اعتراض به عدم اجازه داشتن حق تجمع اعتراض آمیز و تجاوز به حقوق شهروندان ادامه دهیم. این حرکت علاوه بر مسالمت آمیز بودن و مدنی بودنش، به سلامتی فردی و جمعی و محیطی جامعه مان نیز کمک میرساند.
در جمع بندی نهایی پیشنهاد میشود که روز 16 آذر سبز با حضور فعالانه و حداکثری دانشجویان در داخل دانشگاههای سراسر کشور و برگزاری تجمع های اعتراضی در آنها و همچنین پیاده پیمایی تمامی شهروندان سبز و خواهان تغییر در مسیرها و خیابانهایی که دانشگاهها در آن قرار دارند در سراسر کشور برگزار شود تا بار دیگر جنبش مدنی ایرانیان، روزی سبز را از هر جهت و به معنای واقعی کلمه داشته باشد و به حاکمان اعلام کند که این جنبش تا رسیدن به مطالبات خود و احقاق حقوق شهروندی اش از حرکت باز نمی ایستد.

"سال‌هاست که 16 آذر روز اعتراض جنبش دانشجویی به وضع موجود بوده است. هر ساله در این روز در بیشتر دانشگاههای شناخته شده، مراسم اعتراضی برگزار می‌شده که در اکثر موارد پس از آن فعالان دانشجویی را دستگیر کرده و بعضا آن‌ها را ماه‌ها در زندان تحت فشار و آزار فیزیکی و روانی قرار می‌دادند. امسال 16 آذر بسیار متفاوت از سال‌های قبل است. امسال این روز تنها متعلق به جنبش دانشجویی نیست، بلکه بزنگاهی دیگر در سلسله مبارزات جنبش اعتراضی-مدنی در ایران امروز است که بدنبال حوادث پس از انتخابات شکل گرفت. امسال 16 آذر سبز موعدی دیگر برای نمایش اعتراض مسالمت‌آمیز مردمی است که به وضع موجود معترضند و بدنبال تغییر هستند. همچنین امسال برخلاف سال‌های قبل، بسیاری از فعالان دانشجویی را پیش از 16 آذر بازداشت کرده‌اند و این درحالی‌است که در پی حوادث پس از انتخابات بسیاری از فعالان سرشناس سیاسی، مدنی و دانشگاهی نیز ماه‌هاست که در زندان هستند. در چنین شرایطی جنبش اعتراضی- مدنی سبز مردم ایران با پیشاهنگی دانشجویان و جوانان ایرانی خود را برای برگزاری این روز آماده می‌کند. به منظور ارائه راهکارهای عملی و تاکتیکی جهت فراخوان همگانی برای برگزاری فراگیرتر این روز در ادامه چند نکته و پیشنهاد ارائه می‌شود."

1- تظاهرات معترضان در روز قدس و روز 13 آبان در کنار تظاهرات رسمی حکومتی شکل گرفته بود. در روز قدس از حاشیه امنیتی تظاهرات سراسری در آن روز استفاده شده بود و معترضان با استفاده از روش بدفرمانی مدنی، شعارها و مطالبات خود را مطرح کرده بودند. در روز 13 آبان بدلیل محدودتر بودن گستره تظاهرات، این حاشیه امنیتی کمتر بوده و به همین دلیل در این روز تظاهرات اعتراضی- مدنی جنبش سبز با سرکوب خشن ماموران حکومتی مواجه شد. اما تظاهرات روز 13 آبان هم با استفاده از فرصت برگزاری تظاهرات رسمی توسط حکومت شکل گرفت و باز هم نوعی از بدفرمانی مدنی بود.
در هر دوی این تظاهرات آقایان موسوی و کروبی بعنوان راهبران معترضان اعلام حضور کرده بودند و در تظاهرات شرکت کردند. (و یا از حضورشان جلوگیری شد). اما حضور خیابانی معترضان در روز 16 آذر دیگر حاشیه امن یک مناسبت حکومتی را ندارد زیرا که این روز همواره متعلق به جامعه دانشگاهی بوده و یک مناسبت مدنی در تاریخ ایران است. از اینرو اگر چه طبق اصل 27 قانون اساسی برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز آزاد است اما به هر صورت با وجود بیقانونی اساسی حاکم بر کشور، احتمال برخورد خشونت آمیز با تظاهرات معترضان در خیابان وجود دارد.
2- هر ساله در روز 16 آذر در بعضی از دانشگاههای کشور مراسم اعتراض و تجمع و تظاهرات دانشجویی برگزار میشود و با توجه به آنکه طبق قانون ورود نیروهای نظامی به داخل دانشگاه ممنوع است، امکان سرکوب و برخورد با دانشجویان در داخل دانشگاه کمتر است. اگر چه در بسیاری موارد نیروهای شبه نظامی مانند بسیج دانشجویی با دانشجویان معترض درگیر می‌شوند، اما سطح برخورد قابل مقایسه با سطح سرکوب خیابانی نیست. با توجه به این موضوع امسال باید دانشجویان بعنوان بخش بزرگ، فعال و تعیین کننده جنبش سبز در تمامی دانشگاهها فعالانه مراسم 16 آذر را برگزار کنند. پیشنهاد میشود که در این روز تمامی کلاسهای درس تعطیل شده و در محیط دانشگاهها تجمع و تظاهرات سراسری برگزار شود.
3- اما سوال این است که طرفداران جنبش سبز و مردم معترض چگونه میتوانند در این روز اعتراض خود را نشان دهند به شکلی که امکان بیشترین مشارکت اعتراضی وجود داشته باشد و در عین حال معترضان دچار کمترین آسیب شوند؟ بنظر میرسد که در روزهای باقی مانده باید بیشترین تبلیغ بر روی یک یا چند عمل قابل انجام همگانی متمرکز شود که چند خصوصیت زیر را دارا باشند: نخست آنکه این حرکت اعتراضی توسط مردم به نحوی انجام شود که ملموس و قابل مشاهده باشد. یعنی مشخص شود که در این روز یک اتفاق غیرعادی در حال جریان است.
دوم آنکه این شیوه اعتراض باید قابل ثبت و ضبط باشد یعنی که در تصاویری که با دوربینها تهیه میشود این وضعیت غیرعادی مشخص باشد. سوم آنکه امکان سرکوب و یا ممانعت از این حرکت اعتراضی توسط ماموران کم یا سخت باشد و در ضمن هزینه بالایی برای معترضان نداشته باشد تا که بیشترین مشارکت را جذب کند. و چهارم آنکه این حرکت اعتراضی باید تا حد امکان قابل انجام در ساعاتی که دانشجویان هم در دانشگاه مشغول به اعتراض هستند انجام پذیرد تا یک همزمانی معنا داری داشته باشد.
4- یکی از روشهایی که خصوصیات ذکر شده را تا حد زیادی داراست، پیاده پیمودن سفرهای درون شهری در ساعاتی مشخص است. فرض کنید که همگی همراهان و طرفداران جنبش سبز قرار بگذارند که بمنظور نشان دادن اعتراض خود و همراهی با جنبش دانشجویی در روز 16 آذر، مسیرها و خیابانهایی را که در آن دانشگاه وجود دارد را از صبح تا عصر بدون استفاده از وسائل نقلیه خواهند پیمود. روز 16 آذر که اتفاقا روز وسط هفته است بسیاری از مردم برای انجام کارهایشان در این محدوده ها جابجا میشوند و بسیاری دیگر از افرادی هم که علاقه دارند که در این حرکت اعتراضی شرکت کنند میتوانند که در این مکانها حضور یابند و با پیاده روی به این حرکت بپیوندند.
میتوان تصور کرد که عدم استفاده از خودرو در جایی مثل خیابان انقلاب باعث پیاده پیمایی عظیم مردمی میشود که دارند به سمت مقاصد خود حرکت میکنند اما در عین حال با انجام یک حرکت جمعی اعتراضی، به سوی هدفی مشترک که تغییر وضع موجود است نیز گام برمیدارند. یقینا حضور انبوه مردمی که پیاده در حال حرکت هستند،میتواند با نشان دادن علامت پیروزی و یا استفاده از نمادهای جنبش سبز نیز همراه شود تا که ثبت و ضبط آن، بار دیگر حضور اعتراضی سبز مردم را در مقابل دید همگان بگذارد.
همچنین هر کس میتواند دیگر افرادی را که ایستاده و در انتظار وسیله نقلیه هستند را به همراهی در پیاده پیمایی دعوت کند.
پیاده پیمایی اعتراضی این امکان را دارد که هر کس را بسته به توانش و فرصتش با خود همراه کند چرا که این حرکت از همه معترضان و کسانی که موافق تغییر وضع موجود هستند میخواهد که حداقل نیم ساعت را در این روز پیاده به سمت مقصد خود بروند. در این میان کسی که از راهی دور می آید و باید با وسیله نقلیه حتما به مقصد خود برود هم میتواند با کمی پیاده رفتن، در پایانه بعدی سوار وسیله نقلیه مورد نظر شود و بدین ترتیب برای همراهی با جنبش حداقل چند گامی را پیموده باشد.
5- دعوت به پیاده پیمایی در روزی که 16 آذر سبز نام گرفته است، خود مصداقی دیگر از عمل سبز نیز میباشد که کمک به زدودن آلودگی ها و آلاینده هایی که تنفس مردمان را مشکل کرده هم خواهد بود. برای اینچنین فراخوانی به پیاده پیمایی، تمامی فعالان سیاسی، مدنی و فرهنگی و رهبران نمادین جنبش سبز، آقایان موسوی و کروبی نیز امکان همراهی خواهند داشت. میتوان تصور نمود که شاید آنها بدلیل محضورات و ملاحظات سیاسی از فراخوان حضور مردم در خیابانها برای 16 آذر حمایت مستقیم و علنی نکنند اما اگر فراخوان پیاده پیمایی در همبستگی با روز دانشجوی سبز اعلام گردد، یقینا همراهی رهبران نمادین جنبش سبز را نیز میتواند بهمراه داشته باشد و آنها نیز میتوانند با بیان پشتیبانی از این حرکت سبز، خود نیز اعلام کنند که در این روز با پای پیاده مسیرهای خود و یا بخشی از آن را طی خواهند نمود.
شاید پیاده پیمایی سبز در روز 16 آذر امسال آغازی برای داشتن روزهای پیاده پیمایی بیشتری در طول سال باشد که هم در ذات خود حرکت سبزی است و هم آنکه به یکی از نمادهای اعتراضات سبز مبدل گردد. یقینا حکومت نیز هرگز نمیتواند از پیاده پیمایی شهروندان جلوگیری کند و به مردم به این بهانه هجوم برده و آنها را ضرب و شتم کند مگر آنکه رسما از طرف حاکمیت اعلام حکومت نظامی شود که آن هم در نهایت برای حکومتی که اعلام کرده وضعیت خاص و غیرعادی در کشور وجود ندارد، یک اعلام شکست خواهد بود و برای جنبش یک پیروزی به حساب می آید.
6- پیاده پیمایی یا پیاده روی در جنبشهای مدنی در طول تاریخ مسبوق به سابقه است و در بسیاری از جنبشهای حقوق مدنی از آن استفاده شده است. به طور مثال پیاده روی های طولانی گاندی به همراه هوادارنش در جنبش ضد استعماری هند بسیار معروف است.
همچنین پیاده پیمایی در جنبش مدنی آمریکا به رهبری مارتین لوتر کینگ نیز از دیگر نمونه های بارز در تاریخ مبارزات مدنی است. سیاهان آمریکا در اعتراض به تبعیض نژادی، مسیرهای تا سر کار خود را پیاده طی میکردند و از اتوبوس و دیگر وسائل عمومی که به آنها اجازه نشستن را در جایگاه سفیدپوستان نمیداد، استفاده نمیکردند. ما نیز در ایران میتوانیم نهضت پیاده پیمایی را در اعتراض به عدم اجازه داشتن حق تجمع اعتراض آمیز و تجاوز به حقوق شهروندان ادامه دهیم. این حرکت علاوه بر مسالمت آمیز بودن و مدنی بودنش، به سلامتی فردی و جمعی و محیطی جامعه مان نیز کمک میرساند.
در جمع بندی نهایی پیشنهاد میشود که روز 16 آذر سبز با حضور فعالانه و حداکثری دانشجویان در داخل دانشگاههای سراسر کشور و برگزاری تجمع های اعتراضی در آنها و همچنین پیاده پیمایی تمامی شهروندان سبز و خواهان تغییر در مسیرها و خیابانهایی که دانشگاهها در آن قرار دارند در سراسر کشور برگزار شود تا بار دیگر جنبش مدنی ایرانیان، روزی سبز را از هر جهت و به معنای واقعی کلمه داشته باشد و به حاکمان اعلام کند که این جنبش تا رسیدن به مطالبات خود و احقاق حقوق شهروندی اش از حرکت باز نمی ایستد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر