سال ١٩٩٨ در كتاب « فمينيسم» خانم ناتاشا والتراين بحث را مطرح كرد كه زنان نبايد واهمه‌اي داشته باشند از اينكه به وسيله‌اي جنسي تبديل شوند. او مي‌گفت كه «زنان جوان نمي‌خواهند به آنها گوشزد شود كه چطور لباس بپوشند و با چه كسي بخوابند». خانم والتر اكنون اعتراف مي‌كند كه «كاملا در اشتباه بوده است».
خانم ناتاشا والتر در كتاب جديدش «عروسك‌هاي جان‌دار: بازگشت زن‌ستيزي» تصوير ترسناكي از وضعيت زن ترسيم مي‌كند. او مي‌گويد كه در دو دهه سابق به زنان جوان گفته شده بود كه برتري مردان فقط يك برتري فيزيكي است ورابطه نابرابر موجود در جامعه نيز به خاطر اين تفاوت‌ها است و ربطي به فرهنگ مردانه جامعه ندارد.
زن‌ها نبايد احساس بدي داشته باشند براي اينكه جنسيت آنها بيش از حد در جامعه مورد استفاده قرار گفته است و رقصنده لخت كافه‌ها بودن عمل شيكي است.
خانم والتر كه كتابش را به دو بخش «زن‌ستيزي جديد» و «جبر جديد» تقسيم كرده است به تشريح فرهنگي مي‌پردازد كه در آن زنان به آرامي به عروسك‌هاي توخالي خوشگل و پر زق و برق تبديل مي‌گردند. او از سيمون دوبووار نقل قول مي‌كند كه:
«دختران كوچولو در حال نازكردن و زينت‌بخشي عروسك‌هاي خود، آرزو مي‌كنند كه لباس‌هاي زيبايي از نوع عروسك خود بپوشند و فكر خواهند كرد كه خودشان هم عروسك‌هاي زيبايي هستن».
نويسنده كتاب «عروسك‌هاي جان‌دار" به‌ويژه به اين نكته مي‌پردازد كه جامعه خصومتي را درباره فمينيسم شكل داده است كه باعث سردرگمي و برداشت‌هاي نادرست درباره قدرت انتخاب و قدرت زنان شده است. او به فرهنگ مسلط اعتراض مي‌كند كه با بيش از حد سكسي‌كردن جامعه باعث ايجاد صدمه به شخصيت زنان مي‌گردد.
كتاب خانم والتر بيشتر از هر قسمت ديگري وقتي كه از زنان رقصنده لخت در سالن‌هاي مملو از مردان حرف مي‌زند از جذابيت بيشتري برخوردار مي‌شود. او در مخالفت با اين اعتقاد عمومي كه زنان رقصنده با انتخاب شخصي به اين شغل روي آورده‌اند به سراغ زنان جواني مي‌رود كه در اين مراكز مردانه مي‌رقصند.
او در حين برخورد مستقيم با زناني كه به نظر مي‌رسد كه با اختيار تمام در حال تجربه انتخاب‌هاي مستقل خود هستند به اين مهم بسنده مي‌كند كه ماجراي انتخاب و اختيار و قدرت ناشي از آن، اين روزها منجر به سوئ استفاده از آزادي جنسي زنان شده است.
خانم والتر از مسابقه مسخره‌اي مي‌گويد كه براي زنان از طرف يك مجله مردانه با عنوان «خوشگله‌ها توي رختخواب» تدارك ديده شده بود. استقبالي كه زنان جوان از اين مسابقه كردند نشان‌دهنده واقعيت دردناكي است كه فرهنگ زن‌ستيز جديد بر زن‌ها تحميل كرده است.زن‌هاي جوان در اين مسابقه در حضور گروهي از مردان لخت شدند و با اداهاي مختلف هم‌ديگر را بوسيدند و تن به هر بي‌حرمتي دادند آن هم براي اينكه شايد برنده مسابقه شوند تا تازه بتوانند به عنوان مدل، يك قرارداد كوچك كار با مجله مردانه ببندند.
نقل قول تكان‌دهنده يك زن روسپي مضمون بر اينكه «من به حرف‌هايي از اين دست كه روابط جنسي بي‌بندوبار به زن قدرت بيشتري مي‌دهد ايمان داشتم» درحين ملاقات با خانم والتر به تلخي تمام مويد اين برداشت غير مسئولانه فمينيست‌هاي هم‌نسل خودش است كه به زنان القا كرده بودند كه داشتن روابط جنسي نشانه انتخاب و قدرت مستقل زنان است.
زنان غربي از ديدگاه خانم والتر به اين شبهه ارزشي تن دادند كه بهادادن به سكس باعث بالارفتن احترام آنها در جامعه مي‌گردد. به نظر او فمينيست‌هاي دهه‌هاي گذشته (زنان امثال خودش)، با تشويق زنان به آزادي و فعاليت جنسي زياد و اينكه همه آن انتخاب‌ها باعث قدرت بيشتر زنان مي‌گردد ناخواسته به آرزوهاي جنسي مردان جامه عمل پوشاندند.
خانم والتر با اين وجود از حق زنان براي ابراز وجود جنسي كوتاه نمي‌آيد و از آن به عنوان «يك اصل اساسي آزادي زنان» ياد مي‌كند. در بخش دوم كتاب او به جبر فيزيكي اشاره مي‌كند كه معتقد است زنان از نظر جسمي با مردان فرق دارند و نارسايي‌هاي اجتماعي و محدوديت‌هاي موجود ناشي از اين تفاوت يا به عبارتي ديگر ناشي از برتري فيزيكي مردان است.
«فمينيسم در غرب قادر گشته است كه يك انقلاب صلح‌آميز را تدارك ببيند و فرصت‌هاي بي‌شماري را براي زنان خلق كند. ما قدم‌هاي بسياري رو به جلم برداشته‌ايم و براي دختران ما، آسانسور مطالبات حقوق زنان لازم نيست كه در طبقه عروسك‌ها درجا بزند».
خانم ناتاشا والتر در كتاب جديدش «عروسك‌هاي جان‌دار: بازگشت زن‌ستيزي» تصوير ترسناكي از وضعيت زن ترسيم مي‌كند. او مي‌گويد كه در دو دهه سابق به زنان جوان گفته شده بود كه برتري مردان فقط يك برتري فيزيكي است ورابطه نابرابر موجود در جامعه نيز به خاطر اين تفاوت‌ها است و ربطي به فرهنگ مردانه جامعه ندارد.
زن‌ها نبايد احساس بدي داشته باشند براي اينكه جنسيت آنها بيش از حد در جامعه مورد استفاده قرار گفته است و رقصنده لخت كافه‌ها بودن عمل شيكي است.
خانم والتر كه كتابش را به دو بخش «زن‌ستيزي جديد» و «جبر جديد» تقسيم كرده است به تشريح فرهنگي مي‌پردازد كه در آن زنان به آرامي به عروسك‌هاي توخالي خوشگل و پر زق و برق تبديل مي‌گردند. او از سيمون دوبووار نقل قول مي‌كند كه:
«دختران كوچولو در حال نازكردن و زينت‌بخشي عروسك‌هاي خود، آرزو مي‌كنند كه لباس‌هاي زيبايي از نوع عروسك خود بپوشند و فكر خواهند كرد كه خودشان هم عروسك‌هاي زيبايي هستن».
نويسنده كتاب «عروسك‌هاي جان‌دار" به‌ويژه به اين نكته مي‌پردازد كه جامعه خصومتي را درباره فمينيسم شكل داده است كه باعث سردرگمي و برداشت‌هاي نادرست درباره قدرت انتخاب و قدرت زنان شده است. او به فرهنگ مسلط اعتراض مي‌كند كه با بيش از حد سكسي‌كردن جامعه باعث ايجاد صدمه به شخصيت زنان مي‌گردد.
كتاب خانم والتر بيشتر از هر قسمت ديگري وقتي كه از زنان رقصنده لخت در سالن‌هاي مملو از مردان حرف مي‌زند از جذابيت بيشتري برخوردار مي‌شود. او در مخالفت با اين اعتقاد عمومي كه زنان رقصنده با انتخاب شخصي به اين شغل روي آورده‌اند به سراغ زنان جواني مي‌رود كه در اين مراكز مردانه مي‌رقصند.
او در حين برخورد مستقيم با زناني كه به نظر مي‌رسد كه با اختيار تمام در حال تجربه انتخاب‌هاي مستقل خود هستند به اين مهم بسنده مي‌كند كه ماجراي انتخاب و اختيار و قدرت ناشي از آن، اين روزها منجر به سوئ استفاده از آزادي جنسي زنان شده است.
 |
ناتاشا والتر، نويسنده‌ي كتاب عروسك‌هاي جان‌دار |
نقل قول تكان‌دهنده يك زن روسپي مضمون بر اينكه «من به حرف‌هايي از اين دست كه روابط جنسي بي‌بندوبار به زن قدرت بيشتري مي‌دهد ايمان داشتم» درحين ملاقات با خانم والتر به تلخي تمام مويد اين برداشت غير مسئولانه فمينيست‌هاي هم‌نسل خودش است كه به زنان القا كرده بودند كه داشتن روابط جنسي نشانه انتخاب و قدرت مستقل زنان است.
زنان غربي از ديدگاه خانم والتر به اين شبهه ارزشي تن دادند كه بهادادن به سكس باعث بالارفتن احترام آنها در جامعه مي‌گردد. به نظر او فمينيست‌هاي دهه‌هاي گذشته (زنان امثال خودش)، با تشويق زنان به آزادي و فعاليت جنسي زياد و اينكه همه آن انتخاب‌ها باعث قدرت بيشتر زنان مي‌گردد ناخواسته به آرزوهاي جنسي مردان جامه عمل پوشاندند.
خانم والتر با اين وجود از حق زنان براي ابراز وجود جنسي كوتاه نمي‌آيد و از آن به عنوان «يك اصل اساسي آزادي زنان» ياد مي‌كند. در بخش دوم كتاب او به جبر فيزيكي اشاره مي‌كند كه معتقد است زنان از نظر جسمي با مردان فرق دارند و نارسايي‌هاي اجتماعي و محدوديت‌هاي موجود ناشي از اين تفاوت يا به عبارتي ديگر ناشي از برتري فيزيكي مردان است.
«فمينيسم در غرب قادر گشته است كه يك انقلاب صلح‌آميز را تدارك ببيند و فرصت‌هاي بي‌شماري را براي زنان خلق كند. ما قدم‌هاي بسياري رو به جلم برداشته‌ايم و براي دختران ما، آسانسور مطالبات حقوق زنان لازم نيست كه در طبقه عروسك‌ها درجا بزند».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر