یانیه شورای دموکراسی برای ایران در محکومیت اعدام های اخیر جوانان عرب در خوزستان

خبر تکان دهنده بود. سه برادر از یک خانواده اعدام شدند، کاری که در عرف انسانی و اخلاقی با هیچ ملاک و معیاری قابل توجیه نیست. چگونه می توان کمر یک مادر، پدر، خواهر، همسر یا فرزند را با چنین کاری شکست و همچنان داعیه انسانی و اسلامی داشت؟ اعدام برادران حیدریان بیشتر شبیه به یک انتقام جویی ددمنشانه است؛ نمک خوردن و نمکدان شکستن. انتقام از مردمی که در طول هشت سال جنگ هستی خود را از دست دادند، آوارگی ها کشیدند، بیشتر از دوازده هزار شهید دادند و.... انتقام از مردمی که منابع نفتی و غیر نفتی خطه خود را صادقانه در خدمت کشور قرار داده و مشقت همه محرومیت ها را به جان خریده اند. انتقام از کسانی که به رغم همه محرومیت ها و ناملایمتی ها، چون سران جمهوری اسلامی وطن فروشی نکرده اند و نمی کنند.
اعدام های اخیر در حالی اتفاق افتاد که هنوز پس از گذشت سه سال، قاتلان شهدایی چون ندا آقا سلطان، سهراب اعرابی، اشکان سهرابی، کیانوش آسا، محمد کامرانی و ده ها شهید دیگر مشخص نشده اند و مسببان اصلی کشتارها و شکنجه ها آزادانه از همه حقوق برخوردارند. اعراب ایرانی در حالی به بهانه کشته شدن یک نظامی اعدام شدند که هنوز پس از گذشت سه سال هیچ کس صدای زندانیان سیاسی و خانواده های آنان را نشنیده است. اعدام هموطنان عرب مان در صورتی اتفاق افتاد که کشور غرق در فساد مالی و اداری وابستگان نظام جمهوری اسلامی، به ناکجاآباد راه می برد. هموطنان عرب در حالی اعدام شدند که هزار و یک مشکل کوچک و بزرگ گریبان گیر مردم ایران، بخصوص جوانان است و هیچ کس هم پاسخگو نیست.
جوانانی که در ماجراهای اخیر به طرزی غیر انسانی اعدام شدند، متعلق به خانواده ایران هستند و بی شک همه ایرانیان خود را در داغ آنها شریک می دانند. شورای دموکراسی برای ایران نیز ضمن تسلیت گویی به خانواده های این عزیزان، اعلام می دارد سران جمهوری اسلامی در دادگاه های صالح دنیا باید پاسخگوی همه جنایاتی باشند که در ایران اتفاق افتاده و می افتد. بی تردید یک روز دستان عدالت گریبان آنان را خواهد گرفت. آن روز دیر نیست.