بنی صدر مردی از جنس سياست است و طبعا کارنامه ای سياسی را در پيشينه خود ثبت شده دارد.بنی صدر چنان سخن ميگويد که گويی خودش ( و انديشه هم انديشانش) يک تنه تجسم ازاديخواهی و پرنسيب گرايی است و ديگران (که هم انديش وی نيستند) همه تبلور مثلث زورپرست و حتما ديکتاتوری خواه خودخوانده ايشان هستند.آنچنان که وی همه را در کنار هم رو به ديوار ميکند برای يک مجازات انقلابی .
بنی صدر اسلام پناه چنين می نگارد: "پيامبر (ص) ما را به اصل «تغيير کن تا تغيير دهی» فرا خوانده است. بهوش باشيد که بنا بر رهنمود قرآن، فرا خواندن طاغوت به ترک فرعونيت ( سوره طه آيه های ۱۴ و ۴۳ و النازعات آيه ۱۷ و...) و به مبارزه برخاستن با طاغوت ( بقره آيه ۲۵۶ و نساء، آيه ۶۰ ) نيز بخشی از «تغيير کن تا تغيير دهی» است."
ولی خودش چقدر پايبند به فرموده پيامبرش هست من ترديد دارم.بنی صدر فراموش ميکند که هر فرعون و طاغوتی بارگاه و خيمه ای دارد که ستونهای اين خيمه را ديگرانی مهيا کرده اند و اگر خودشان از خيمه به در شده اند دليل نمی شود برای برپايی آن ، تمام هم و غم خويش را نثار نداشته اند.جناب بنی صدر سخن از مثلث زورپرست مورد تصور خودش ميراند ولی گويی نمی داند مثلث مزبور در امروز ايران يک ضلع بيشتر ندارد و اين يک ضلع نظام اسلامی است که از قضای بد روزگار جناب بنی صدر در برپايی خيمه گاه سلطانی اش همه کاره بوده است و کمر همت گمارده بود.
بنی صدر مردی است که کهنسالی خويش را پشت سر می گذارد ولی گويی در کنار محاسنی چون پختگی و تجربه و بينش ،جناب بنی صدر از معايب کهنسالی که همانا فراموشی است رنج ميبرند. ايشان امروز از "ولايت جمهور مردم " سخن ميراند ولی کار نامه اش در عرصه سياست،استقرار " ولايت جمهور فقيه " است و لاغير.
بنی صدر اسلام پناه چنين می نگارد: "پيامبر (ص) ما را به اصل «تغيير کن تا تغيير دهی» فرا خوانده است. بهوش باشيد که بنا بر رهنمود قرآن، فرا خواندن طاغوت به ترک فرعونيت ( سوره طه آيه های ۱۴ و ۴۳ و النازعات آيه ۱۷ و...) و به مبارزه برخاستن با طاغوت ( بقره آيه ۲۵۶ و نساء، آيه ۶۰ ) نيز بخشی از «تغيير کن تا تغيير دهی» است."
ولی خودش چقدر پايبند به فرموده پيامبرش هست من ترديد دارم.بنی صدر فراموش ميکند که هر فرعون و طاغوتی بارگاه و خيمه ای دارد که ستونهای اين خيمه را ديگرانی مهيا کرده اند و اگر خودشان از خيمه به در شده اند دليل نمی شود برای برپايی آن ، تمام هم و غم خويش را نثار نداشته اند.جناب بنی صدر سخن از مثلث زورپرست مورد تصور خودش ميراند ولی گويی نمی داند مثلث مزبور در امروز ايران يک ضلع بيشتر ندارد و اين يک ضلع نظام اسلامی است که از قضای بد روزگار جناب بنی صدر در برپايی خيمه گاه سلطانی اش همه کاره بوده است و کمر همت گمارده بود.
بنی صدر مردی است که کهنسالی خويش را پشت سر می گذارد ولی گويی در کنار محاسنی چون پختگی و تجربه و بينش ،جناب بنی صدر از معايب کهنسالی که همانا فراموشی است رنج ميبرند. ايشان امروز از "ولايت جمهور مردم " سخن ميراند ولی کار نامه اش در عرصه سياست،استقرار " ولايت جمهور فقيه " است و لاغير.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر