تذکر به هموطنان فارسی زبانم
سيروس ملکوتی
ایران سرزمین مشترک فرهنگ های قومی و ملی همهء ساکنین آن می باشد و ساکنین اش با گوناگونی های زبانی و حتی نژادی متفاوت قرنها در کنار یکدیگر زندگی کرده اند. کمتر کسی را می توان در ایران یافت که نداند ایرانی یعنی مجموعهء ساکنینی مانند کرد، بلوچ، ترک، ترکمن، بختیاری و لر، مازندرانی و گیلانی، خراسانی و فارسی زبانان، ارامنه و اسوری و عرب زبانان و گوناگونیهای بیشمار دیگر. اما میتوان در برخی از رسانه های خارج از کشور به نشانه هایی از عدم اگاهی و یا انکار این حقیقت اشاره نمود. تاسف اور است که سوداگرانی چند امروز قادرند با اندک سرمایه ای به تاسیس رسانه ای دست یازند و خود را کاوشگر حقایق معرفی نمایند، و از چنین بستری که میتواند سرمنشا فرهنگ سازی گردد جهل خود را هماره گسترده مینمایند. شرایط گسست ها و پریشانی بود تاریخی ما نیز امدادیست مضاعف به برامد چنین نخبگان مکتب جهل. در برنامه هایشان از یگانگی فرهنگی سخن میگویند و این یگانگی را در تقابل با دشمنانی در جغرافیای فرهنگی میجویند. عرب ستیزی یکی از مبانی عقیدتی انان بشمار میرود. هنگامی که از هویت ایرانی سخن می رانند دو درک اشتباه را با هم می آمیزند. نخست این هویت را در برابر دشمن فرهنگی و سیاسی به نام عرب بنا مینهند که گومان ناراستیها و نا اگاهیهای بسیاریست، و دیگر با بیان تصویری تک فرهنگی از ایران. خود را ملی میخوانند و مخالفین اندیشه های سترون خود را ضد ارزشهای ملی مینامند. با همین قامت کوتاه اندیشه خود اما دارند بی فرهنگی را میان باورمندانشان گسترده می سازند. پیام نوروزی می دهند به همه فارسی زبانان، اما مقصودشان گویش گران این زبان نمیباشد بلکه خطاب به ایرانیان است. اما نمی توانند این تفاوتها را درک نمایند. آنان همان گونه می اندیشد که یک مسلمان شیعه تمام خواه باور خود را به تمامیت این سرزمین تعمیم میدهد. آیا براستی نمی دانند که اسوری و ارمنی ایرانی فارسی زبان نیستند اما ایرانی هستند؟ ایا نمی دانند که زبان مادری کرد و بلوچ و اذری فارسی نیست و لالایی کودکان این سرزمین با زبانهای گوناگون آواز میشوند؟ از حق شهروندی همه شهروندان ایرانی سخن میگویند اما این حق را با عرب ستیزی بیان میدارند، ایا نمی دانند خوزستان ما سرزمین میلیونها ایرانی عرب زبان میباشد؟ حتی تاریخدانان همین رسانه ها هنگامی که از گسترده نوروز سخن میگویند به انکار کرد در ترکیه و عراق و سوریه میپردازند و با سربلندی نابخردانه ای میگویند این جشن ملی در عراق و سوریه و ترکیه هم برگزار میگردد، ، در این بیان نیمه حقیقت را مینگرند و همراه خودکامگان فرهنگی همین کشورها هویت کرد را در این امر انکار میکنند، ایا نمی دانند که نوروز در عراق تنها از آن ساکنین کرد آن میباشد؟ هموطنان عزیز: سال ها ما زبان ها و فرهنگ های گوناگون ایرانی را انکار نمودیم با چنین انکاری گنجینه عظیمی را از فرهنگ بشری کتمان نمودیم. اما امروز خوداگاهی ساکنین ایران زمین فراتر از خودکامگی فرهنگ تمرکز و یا جهل و نادانی این و ان شخص و گروه حضور دارد. فارسی زبان مشترکیست که همه این گوناگونیها را به یکدیگر پیوند میدهد اما قرار نیست که زبان و هویت گوناگون فرهنگی کرد و بلوچ و اذزی و ترکمن را انکار نماید. گویندگان و صاحبان رسانه های تصویری خارج از کشور بهتر است پیش از داعیه نجات سرزمینی به نام ایران انرا در یک بازخوانی تاریخی و فرهنگی تحصیل نموده و انگاه خود را منجی ان بنامند. امیدوارم مدیران این رسانه ها با احساس مسئولیت بیشتری به پیشه و اندیشه خود بیاندیشند. با سربلندی و پایداری همه شهروندان ايران.
سيروس ملکوتی
ایران سرزمین مشترک فرهنگ های قومی و ملی همهء ساکنین آن می باشد و ساکنین اش با گوناگونی های زبانی و حتی نژادی متفاوت قرنها در کنار یکدیگر زندگی کرده اند. کمتر کسی را می توان در ایران یافت که نداند ایرانی یعنی مجموعهء ساکنینی مانند کرد، بلوچ، ترک، ترکمن، بختیاری و لر، مازندرانی و گیلانی، خراسانی و فارسی زبانان، ارامنه و اسوری و عرب زبانان و گوناگونیهای بیشمار دیگر. اما میتوان در برخی از رسانه های خارج از کشور به نشانه هایی از عدم اگاهی و یا انکار این حقیقت اشاره نمود. تاسف اور است که سوداگرانی چند امروز قادرند با اندک سرمایه ای به تاسیس رسانه ای دست یازند و خود را کاوشگر حقایق معرفی نمایند، و از چنین بستری که میتواند سرمنشا فرهنگ سازی گردد جهل خود را هماره گسترده مینمایند. شرایط گسست ها و پریشانی بود تاریخی ما نیز امدادیست مضاعف به برامد چنین نخبگان مکتب جهل. در برنامه هایشان از یگانگی فرهنگی سخن میگویند و این یگانگی را در تقابل با دشمنانی در جغرافیای فرهنگی میجویند. عرب ستیزی یکی از مبانی عقیدتی انان بشمار میرود. هنگامی که از هویت ایرانی سخن می رانند دو درک اشتباه را با هم می آمیزند. نخست این هویت را در برابر دشمن فرهنگی و سیاسی به نام عرب بنا مینهند که گومان ناراستیها و نا اگاهیهای بسیاریست، و دیگر با بیان تصویری تک فرهنگی از ایران. خود را ملی میخوانند و مخالفین اندیشه های سترون خود را ضد ارزشهای ملی مینامند. با همین قامت کوتاه اندیشه خود اما دارند بی فرهنگی را میان باورمندانشان گسترده می سازند. پیام نوروزی می دهند به همه فارسی زبانان، اما مقصودشان گویش گران این زبان نمیباشد بلکه خطاب به ایرانیان است. اما نمی توانند این تفاوتها را درک نمایند. آنان همان گونه می اندیشد که یک مسلمان شیعه تمام خواه باور خود را به تمامیت این سرزمین تعمیم میدهد. آیا براستی نمی دانند که اسوری و ارمنی ایرانی فارسی زبان نیستند اما ایرانی هستند؟ ایا نمی دانند که زبان مادری کرد و بلوچ و اذری فارسی نیست و لالایی کودکان این سرزمین با زبانهای گوناگون آواز میشوند؟ از حق شهروندی همه شهروندان ایرانی سخن میگویند اما این حق را با عرب ستیزی بیان میدارند، ایا نمی دانند خوزستان ما سرزمین میلیونها ایرانی عرب زبان میباشد؟ حتی تاریخدانان همین رسانه ها هنگامی که از گسترده نوروز سخن میگویند به انکار کرد در ترکیه و عراق و سوریه میپردازند و با سربلندی نابخردانه ای میگویند این جشن ملی در عراق و سوریه و ترکیه هم برگزار میگردد، ، در این بیان نیمه حقیقت را مینگرند و همراه خودکامگان فرهنگی همین کشورها هویت کرد را در این امر انکار میکنند، ایا نمی دانند که نوروز در عراق تنها از آن ساکنین کرد آن میباشد؟ هموطنان عزیز: سال ها ما زبان ها و فرهنگ های گوناگون ایرانی را انکار نمودیم با چنین انکاری گنجینه عظیمی را از فرهنگ بشری کتمان نمودیم. اما امروز خوداگاهی ساکنین ایران زمین فراتر از خودکامگی فرهنگ تمرکز و یا جهل و نادانی این و ان شخص و گروه حضور دارد. فارسی زبان مشترکیست که همه این گوناگونیها را به یکدیگر پیوند میدهد اما قرار نیست که زبان و هویت گوناگون فرهنگی کرد و بلوچ و اذزی و ترکمن را انکار نماید. گویندگان و صاحبان رسانه های تصویری خارج از کشور بهتر است پیش از داعیه نجات سرزمینی به نام ایران انرا در یک بازخوانی تاریخی و فرهنگی تحصیل نموده و انگاه خود را منجی ان بنامند. امیدوارم مدیران این رسانه ها با احساس مسئولیت بیشتری به پیشه و اندیشه خود بیاندیشند. با سربلندی و پایداری همه شهروندان ايران.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر